Λητώ Κατακουζηνού “Άγγελος Κατακουζηνός, ο Βαλής μου”, 6η έκδοση

 

Μερικά λόγια για την 6η έκδοση του βιβλίου για τον Άγγελο Κατακουζηνό

Το βιβλίο “Άγγελος Κατακουζηνός, ο Βαλής μου”, το διάβασα στην πρώτη του έκδοση το 1988 και ήταν η αφορμή για την ενασχόλησή μου με την Οικία Κατακουζηνού για τα επόμενα 33 χρόνια.

Το βιβλίο αυτό άρχισε να γράφεται όσο ζούσε ο Κατακουζηνός και θα ήταν το δώρο του από τη Λητώ για τα πενήντα χρόνια του γάμου τους.
Πιστεύω πως η Λητώ Κατακουζηνού δεν γράφει μόνο για εκείνον, γράφει για τους φίλους και για τα γεγονότα μιας ολόκληρης εποχής και τα όσα καταγράφει είναι σημαντικά.
Διαβάζοντας την πρώτη έκδοση είχα την αίσθηση πως κάποιες ιστορίες είχαν μείνει μισές και μου άρεσε να την ρωτάω και να ακούω τη συνέχεια. Μία από αυτές τις ιστορίες ήταν εκείνη με τον “Χοχάρδο” και όταν την άκουσα την έπεισα να συμπεριληφθεί στην τρίτη έκδοση πράγμα που έγινε.
‘Οταν ήρθε η ώρα, μετά από χρόνια, το 2009, να γίνει η τέταρτη έκδοση, που τη χρωστάμε στη Μικρή Άρκτο και την υπόσχεση του Παρασκευά Καρασούλου όταν επισκέφτηκε για πρώτη φορά την Οικία Κατακουζηνού πως θα βοηθήσει, στην εξαιρετική δουλειά του Ανδρέα Γεωργιάδη και στην υποστήριξη της Βιβής Γερολυμάτου, συνειδητοποιήσαμε πως δεν θέλαμε μια απλή επανέκδοση.
Στη συνέχεια άρχισε μια έρευνα στο αρχειακό υλικό και η επιλογή καινούργιου υλικού για την νέα έκδοση.
Η σκέψη ήταν με αυτό τον τρόπο να ολοκληρωθούν οι ιστορίες ή να συνοδευτούν με το ανάλογο αρχειακό υλικό, κυρίως με γράμματα και φωτογραφίες.
Με έκπληξη διαπίστωνα πως κάθε φορά που νόμιζα πως μια ιστορία είχε πια ολοκληρωθεί, ανακάλυπτα και τη συνέχειά της όπως για παράδειγμα το κεφάλαιο “Η επιστροφή του Αντώνη” που μπήκε στην 6η έκδοση.Και οι τρεις τελευταίες εκδόσεις είχαν πολύ δουλειά και είναι όλες τους κοσμήματα.
Θέλω να πιστεύω πως η 6η πια έκδοση αυτού του τόσο τυχερού βιβλίου, χάρη και στην εξαιρετική δουλειά του Ζήσιμου Συνοδινού και το μεράκι του Ανδρέα Γεωργιάδη είναι ότι καλύτερο μπορούσε να γίνει.Ιδιαίτερες ευχαριστίες στη Νατάσσα Πουλαντζά για το εξαιρετικό εξώφυλλο και στη Βασιλική Κολιπέτσα για το σχέδιο με τα αρχιγράμματα των Κατακουζηνών.
Δεν είναι μόνο ένα βιβλίο για τη σχέση δύο ανθρώπων, όσο συγκινητική και αν είναι αυτή. Είναι ένα βιβλίο που θυμίζει εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες ανθρώπων και χρόνων που έγραψαν ιστορία και καθόρισαν πολλά.
Και είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο που η Λητώ στα 75 της χρόνια είχε τη δύναμη και το σθένος να γράψει τα όσα έγραψε.
Χωρίς αυτά θα είχε χαθεί μια συγκλονιστική μαρτυρία.Για μένα θα είναι πάντα το ελληνικό “μουσείο της αθωότητας”.Ελπίζω να σας προσφέρει ένα αξέχαστο ταξίδι.
Σοφία Ε. Πελοποννησίου-Βασιλάκου
Επιμελήτρια της Οικίας Κατακουζηνού
 
 
Δελτίο Τύπου από τη Μικρή Άρκτο 
“…Υπήρξαν ποτέ αυτοί οι άνθρωποι; Πριν από πόσους αιώνες έζησαν; Πώς τα κατάφεραν και κράτησαν τη ζωή τους τόσο απλόχωρη ώστε να συγκατοικεί το παρόν τους με το παρελθόν και το μέλλον, χωρίς διαγωνισμούς ή διαζεύξεις; Πώς κατόρθωσαν να γλυκάνουν και να χαρούν αισθήματα που σήμερα φαίνονται βαριά και απαξιωμένα, να λυτρώνονται μέσα από την ευθύνη και το καθήκον στον εαυτό τους και στους άλλους, ν’ αγαπούν την Τέχνη και τον τόπο τους, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία; Πώς δεν φοβήθηκαν να είναι γενναιόδωροι, ανοιχτοί, συλλογικοί και ονειροπόλοι;
Από τότε που έζησαν οι Κατακουζηνοί και οι φίλοι τους “η θρυλική γενιά του ’30″ οι ζωές των ανθρώπων εδώ στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη μίκρυναν. Μίκρυναν τόσο, που πια δεν χωρούν τίποτα και κανέναν άλλον εκτός από έναν εαυτό, φοβισμένο και έτοιμο να συμβιβαστεί με το χείριστο… Κι ας μην πέρασαν αιώνες από τότε, κι ας περπατάμε δίπλα στα ίχνη τους.
Το βιβλίο της Λητώς Κατακουζηνού δεν είναι ένας τουριστικός οδηγός ξενάγησης σε έναν νεκρό κόσμο. Η ανεπιτήδευτη αφήγηση της Λητώς ζωντανεύει όχι μόνο στιγμές, χρόνια, γεγονότα και πρόσωπα ιστορικά, αλλά κυρίως αξίες και έργα που σήμερα περισσότερο από ποτέ χρειαζόμαστε να φωτίσουν το επόμενο βήμα μας, τα μεγάλα μας όχι και τις μικρές μας καταφάσεις. Στην πραγματικότητα αφηγείται πώς μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων κατέκτησε την αυτοεκτίμησή της μέσα από βουνά δυσκολιών, ταξιδεύοντας στις πιο δύσκολες θάλασσες της Ιστορίας, με όπλα και κίνητρα τη δημιουργικότητα, την αγάπη, την αυθεντικότητα και την ανεκτικότητα. Αυτός ο αγώνας υπήρξε πολλές φορές άνισος, αλλά όσες φορές κερδήθηκε, ήταν γιατί υπήρξε πείσμα και ισχυρή θέληση από τους πρωταγωνιστές του, για μια ζωή που να μην είναι στενή, μικρόψυχη και καθ’ υπόδειξη….”
Από τον πρόλογο του Παρασκευά Καρασούλου στο βιβλίο της Λητώς Κατακουζηνού “Άγγελος Κατακουζηνός ο Βαλής μου”Η Μικρή Άρκτος και το Ίδρυμα Κατακουζηνού παρουσιάζουν με χαρά στο ελληνικό κοινό την νέα έκδοση του βιβλίου της Λητώς Κατακουζηνού, “Άγγελος Κατακουζηνός ο Βαλής μου”.Η 6η έκδοση συμπληρωθηκε και ενισχύθηκε με σπάνιο ανέκδοτο φωτογραφικό και αρχειακό υλικό της περίφημης γενιάς του ’30, αποτέλεσμα μακροχρόνιας έρευνας από τη μουσειολόγο κι επιμελήτρια της Οικίας Κατακουζηνού Σοφία Πελοποννησίου-Βασιλάκου, φωτογραφίες της ανακαινισμένης Οικίας Κατακουζηνού, καθώς και υπομνηματισμό και σημειώσεις που τεκμηριώνουν με τον καλύτερο τρόπο τα κείμενα της Λητώς Κατακουζηνού σε επιμέλεια από τον Ιστορικό-Αρχειονόμο Ζήσιμο Συνοδινό.Ο διακεκριμένος νευρολόγος-ψυχίατρος Άγγελος Κατακουζηνός, καθηγητής του Πανεπιστημίου Παρισίων, και η συγγραφέας σύζυγός του Λητώ ξεκίνησαν μια παραμυθένια κοινή ζωή τη δεκαετία του 1930 και για πενήντα χρόνια υπήρξαν δραστήρια μέλη της αθηναϊκής κοινωνίας, ενώ το ιστορικό διαμέρισμα της λεωφ. Αμαλίας (η Οικία Κατακουζηνού) υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα φιλολογικά σαλόνια της γενιάς του ’30. Ποιητές, συγγραφείς, καλλιτέχνες και επιστήμονες που σημάδεψαν τη σύγχρονη Ελλάδα αλλά και επιφανείς Ευρωπαίοι και Αμερικανοί επισκέπτονταν για να απολαύσουν την ατμόσφαιρα, τη θέα και την παρέα.

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου ξεδιπλώνεται η ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας, μέσα από γεγονότα και σημαντικές στιγμές που έζησε το θρυλικό ζευγάρι: οι πρώτες απόπειρες ψυχανάλυσης του Εμπειρίκου προς το Θεοτοκά, τα φοιτητικά χρόνια στο Παρίσι με το Σεφέρη, τον Τόμπρο, το πιάνο που πρωτοέπαιξε ο Μάνος Χατζιδάκις το “Μεγάλο Ερωτικό”, το νόμπελ του Οδ. Ελύτη, οι ατέλειωτοι καυγάδες για την καθαρεύουσα με τον Κατσίμπαλη, τα ευφάνταστα κοστούμια του Τσαρούχη για τα θρυλικά πάρτυ μασκέ της εποχής, η πρώτη έκθεση ζωγράφικής του -άγνωστου τότε- Θεόφιλου στο σπίτι τους και αργότερα το στήσιμο του Μουσείου Θεόφιλου στην Μυτιλήνη με τον Teriade, η 60χρονη φιλία τους με τον Χατζηκυριάκο-Γκίκα, η επίσκεψη των William Faulkner, Marc Chagall και Alber Camus στην ελλάδα και τόσα άλλα.

Επίσης η έκδοση περιλαμβάνει τη συλλογή έργων τέχνης του Ιδρύματος, όλα χαρισμένα από τους καλλιτέχνες φίλους τους.

Το βιβλίο πωλείται στα βιβλιοπωλεία και στο: