Αγαπητοί φίλοι της οικίας Κατακουζηνού,
Σε δίσεκτες περιόδους χρειάζεται να αντιδρούμε όσο μπορούμε με χαμόγελο. Φέτος σκεφτήκαμε να γιορτάσουμε μαζί σας τις Aπόκριες με ένα ταξίδι στη φαντασία της Σάσας Κουτσουδάκη.
Σας περιμένουμε την Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013 στις 20.00 να σας συστήσουμε στις υφασμάτινες κούκλες της Σάσας, τις οποίες φιλοξενούμε στην Αμαλίας 4 για λίγες ημέρες.
Απαραίτητη προϋπόθεση για το κέφι της βραδιάς να στολίσετε το κεφάλι σας με φαντασία! Θα δοθεί βραβείο για την πιο ευφάνταστη ιδέα.
Οι κούκλες της Σάσας θα παραμείνουν στην οικία Κατακουζηνού:
την Παρασκευή 15 Μαρτίου και ώρες 16.00-19.00
καθώς και το Σάββατο 16 Μαρτίου και ώρες 13.00-16.00
(13.00-14.00 θα υπάρχει και εργαστήρι για τους μικρούς μας φίλους και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας)
*******************************************
Λίγα λόγια για την έκθεση και τη δημιουργό:
Σκεφτήκατε ποτέ ότι ένα ύφασμα μπορεί να είναι αλαζονικό, ένα άλλο θεατρικό και κάποιο άλλο μελαγχολικό; Έχετε δει ποτέ τη γραβάτα σας σαν φούστα, τα κουμπιά σας σαν μάτια, το πουκάμισό σας σαν ψάρι, τις παιδικές σας κάλτσες σαν φορμάκια μπαλέτου και τα σκισμένα ρούχα σας σαν βραδινές τουαλέτες; Ένας τέτοιος παράδοξος κόσμος επισκέπτεται για λίγες μέρες την οικία Κατακουζηνού!
Πρωταγωνιστές είναι οι υφασμάτινες κούκλες της Αναστασίας Κουτσουδάκη, οι οποίες ζωντανεύουν μέσα από αμέτρητα υφάσματα, κορδέλες και κουμπιά που οι δυο γιαγιάδες και η μαμά κρατούσαν στα σεντούκια τους εις τους αιώνες των αιώνων. Η μια γιαγιά, παραχώρησε την παλιά ραπτομηχανή (Singer του ’60) και τη σοφία της, και αυτή η μηχανή παραμένει ακόμα η αχώριστη σύντροφος της κουκλοποιού.
Τα πατρόν για τις κούκλες τα φτιάχνει η ίδια, ακολουθώντας τις υποδείξεις των υφασμάτων, αλλά και την προσωπική διάθεση της στιγμής. Ο εσωτερικός κόσμος της κάθε κούκλας, ή αλλιώς το γέμισμά, λέγεται trevira και είναι μια ποιότητα πολυεστερικής ίνας, υποαλλεργικής και κατάλληλης για παιδικά παιχνίδια. Σε αυτήν τη διαδικασία δημιουργίας, συμμετείχε και το ίδρυμα Κατακουζηνού, ανοίγοντας και το δικό του «σεντούκι» προσφέροντας ρετάλια από ρούχα της Λητώς Κατακουζηνού.
Πρόκειται για ρετάλια από τα φορέματα που έραβε η Λητώ Κατακουζηνού στην Πελαγία Τσοπανέλλη και μετά, όπως όλες οι Ελληνίδες της εποχής, τα κρατούσε και τα αποθήκευε με ευλάβεια για την περίπτωση που θα χρειαζόταν κάποια διόρθωση ή συντήρηση στο ρούχο. Πού να το φανταζόταν ότι τα ρετάλια αυτά θα έντυναν μετά από τόσα χρόνια γοργόνες, μπαλαρίνες ή πριγκίπισσες. Μαζί με αυτές τις κούκλες, μια σειρά από άλλες κούκλες, φτιαγμένες όλες από ανακυκλωμένα υφάσματα και ρετάλια, σχολιάζουν με τον τρόπο τους αγαπημένες γωνιές του χώρου.
Η Αναστασία Κουτσουδάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και είναι αρχαιολόγος. Η αγάπη της για τις κούκλες την ακολουθεί από τα παιδικά της χρόνια. Αργότερα, άρχισε να φτιάχνει τις δικές της κούκλες αντλώντας από το άφθονο υλικό που έβρισκε στο σπίτι. Οι κούκλες δεν ήταν πια παιχνίδι, αλλά μια μορφή έκφρασης συναισθημάτων και διαθέσεων που πολλές φορές ξεπερνούσαν και την ίδια την φαντασία της δημιουργού τους.
Το ίδρυμα Κατακουζηνού και τους ανθρώπους του το γνώρισε πριν μερικά χρόνια, όταν στο πλαίσιο των Μεταπτυχιακών Σπουδών της στη Μουσειολογία, ανέλαβε τη μουσειολογική οργάνωση της μόνιμης έκθεσης του Ιδρύματος. Αργότερα, όταν επαγγελματικές υποχρεώσεις την έφεραν στην Αθήνα, η σχέση της με το χώρο, τους ανθρώπους και την ιστορία του ιδρύματος έγινε πιο προσωπική και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης. Σήμερα ζει και εργάζεται ως αρχαιολόγος στην Αθήνα και αφιερώνει όλο τον ελεύθερο χρόνο της στο να δημιουργεί κούκλες με ισχυρή προσωπικότητα!