Ο Γιώργος Χατζηδημητριάδης ήταν ένας από τους 1.400 Έλληνες, Εβραίους και Αρμενίους της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης, που το 1943 εξορίστηκαν στο Ερζερούμ-Άσκαλε της ανατολικής Τουρκίας αφού προηγουμένως δημεύτηκε και βγήκε σε πλειστηριασμό η κινητή και ακίνητη περιουσία τους, ως αποτέλεσμα του δυσανάλογου Φόρου Περιουσίας που είχε επιβληθεί σε έχοντες και μη έχοντες εξίσου. Το λεγόμενο «Βαρλίκι». Πρόκειται για ένα από τα μελανότερα γεγονότα της ιστορίας των μη-μουσουλμανικών μειονοτήτων που έζησαν στην Τουρκία και το οποίο οδήγησε σταδιακά στην πληθυσμιακή μείωση και αποδυνάμωσή τους. Η περίοδος αυτή για χρόνια έμεινε κλεισμένη στα επίσημα αρχεία και δεν άρχισε να συζητείται παρά μόνο στις αρχές του 21ου αιώνα.
Το ημερολόγιο που κράτησε με δημοσιογραφική αντικειμενικότητα, με ρεαλισμό και δραματικές περιγραφές ο Γ. Χατζηδημητριάδης, γραμμένο στα τουρκικά, αποτελεί ένα από τα ελάχιστα ζωντανά ντοκουμέντα εκείνης της περιόδου – και έγινε βιβλίο από τις Εκδόσεις της Εστίας το 2010, εβδομήντα σχεδόν χρόνια μετά τη συγγραφή του, με τη φροντίδα, μετάφραση και επιμέλεια, μιας εγγονής του.
Για το βιβλίο, την ιστορία και τη μνήμη, θα μιλήσουν:Νίκος Νικολαΐδης, ιστορικός
