Δημήτρης Γιαννουκάκης

Δημήτρης Γιαννουκάκης
Dimitris Yiannoukakis
Ψάρι , Fish

Έγχρωμη χαλκογραφία,
28 x 36,5 εκ.
Coloerd copper engraving, 28 x 36,5 cm

Με πλούσιο ζωγραφικό έργο (τοπία, νεκρές φύσεις, ηθογραφικές σκηνές και συνθέσεις με γυμνό), με εμφανείς αναφορές στον εξπρεσιονισμό και τον μεταϊμπρεσσιονισμό και έχοντας χειριστεί με θαυμαστό αποτέλεσμα την κλασική εκδοχή της ασπρόμαυρης χαλκογραφίας, ο Δημήτρης Γιαννουκάκης υπήρξε από τους πρώτους Έλληνες χαράκτες που εισήγαγαν το χρώμα στη χαρακτική (τέλη της δεκαετίας του ’50). Η έγχρωμη χαλκογραφία που ο ίδιος επέλεξε ως την προσωπική του εκφραστική οδό, εξελίχθηκε από τον ίδιο με ενδελεχή αναπαραστατική δεξιοτεχνία που στην πορεία οδηγήθηκε σε μια πιο στυλιζαρισμένη δισδιάστατη απόδοση με εμφανή τα κυβιστικά και εξπρεσιονιστικά στοιχεία, τα έντονα περιγράμματα και τα ρυθμικά επιτόπια γραμμικά μοτίβα που εμφανίζονται και στην παρούσα τρίχρωμη στυλιζαρισμένη νεκρή φύση με ψάρι της συλλογής.

Ο Δημήτρης Γιαννουκάκης (Ερμούπολη Σύρου 1898-Aθήνα 1991), σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Δρέσδης (1921-1927), με καθηγητές τους Ferdinand Dorsch και Richard Müller, ενώ συνέχισε με ελεύθερες σπουδές στο Παρίσι (1929). Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εργάστηκε ως καλλιτεχνικός διευθυντής στο Εργοστάσιο Γραφικών Τεχνών-τυπογραφείο «Ασπιώτη-ΕΛΚΑ» στην Κέρκυρα από το 1930 έως το 1933, ενώ η ενασχόλησή του με τις γραφικές τέχνες διατηρήθηκε στις δεκαετίες που ακολούθησαν.

Η πρώτη ατομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε στην Γκαλερί Στρατηγοπούλου το 1930. Ασχολήθηκε συστηματικά με τη χαλκογραφία και τη λιθογραφία και παρουσίασε το έργο του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Με πλούσιο και σημαντικό χαρακτικό έργο, ασχολήθηκε επίσης με τη ζωγραφική, την εικονογράφηση βιβλίων και τη χάραξη γραμματοσήμων, ενώ ήταν ιδρυτικό μέλος της «Ομάδας Ελλήνων Ζωγράφων Χαρακτών», συμμετέχοντας στην πρώτη «Πανελλήνια έκθεση ελληνικής πρωτοτύπου χαρακτικής» στην Αθήνα το 1938 όπου και βραβεύτηκε. Συμμετείχε επίσης στις Πανελλήνιες Εκθέσεις των ετών 1939, 1940, 1948, 1952, 1957, 1960, 1963, 1965, 1967, 1969, 1971, 1973, 1975, καθώς και σε πολλές εκθέσεις στο εξωτερικό: «16 Artistes Hellenes» στη Βουλγαρία (1954), «Contemporary Greek Artists» στο Ισραήλ (1962), «Art Hellenique Contemporain» στην Ελβετία (1967), «Gravures Grecques» στο Καμερούν (1980) κ.ά. Συμμετείχε επίσης σε σημαντικές διεθνείς διοργανώσεις: Μπιενάλε της Βενετίας (1934, 1940), Διεθνής Έκθεση του Παρισιού (1937 -βραβείο), στο Salon International d’ Art Libre στο Παρίσι 1962 (βραβείο), καθώς και στην Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας το 1963 (βραβείο). Το 1962 τιμήθηκε με το αργυρό μετάλλιο της πόλης του Παρισιού, ενώ το 1966 έκθεσή του πραγματοποιήθηκε στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τραπέζης.

Μετά το θάνατό του πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα αναδρομική έκθεσή του στον «Υάκινθο» (1992). Ήταν ιδρυτικό μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής και μέλος της Ομοσπονδίας Εταιρειών Γραφικών Τεχνών Παρισιού. Έργα του υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, στις Δημοτικές Πινακοθήκες της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και της Ρόδου, στις συλλογές της Εθνικής Τράπεζας, της Alpha Bank, σε μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού, καθώς και σε σημαντικές ιδιωτικές συλλογές χαρακτικής και ζωγραφικής.