Dear all, we are -unfortunately- facing a technical problem, hence no visitors’ comments can be uploaded. As this situation might take sometime to be resolved, may we suggest that, should you leave a comment, you kindly send it by e-mail (at info@katakouzenos.gr) and we will manually upload it on the site?
Best regards
We had the honor to visit this unique house-museum, and it was truly a deep experience. Stepping into the museum felt like stepping back in time,
as each room was meticulously recreated to reflect its historical and scientific significance.
Mr. Dimitri G. Vassilacos was so kind to provide comprehensive immersion into the life and scientific heritage of Angelos and Leto Katakouzenos family.
All the rooms were full of warmth and knowledge.
We felt truly moved and enlightened.
It felt like the owners of house went outside just a moment ago and we were still heard the laugh and clinking of glasses of champagne.
Thank you very much for so extraordinary, so important experience!
With kind regards and gratitude,
Elina Romanenko and Alona Romanenko
Nous avons visité en compagnie de Natalia le musée; un moment plein de passion et d’anecdotes sur le couple Lito et Valis; Comment ils ont privilégié les rapports humains dans leur vie privé et comment leur vie public à permis à de nombreux artistes d’être connus en Grèce. La visite de l’appartement qui a subit le minimum de transformation depuis 1997 est passionnante : choix des couleurs, des tissus pour la rénovation du mobilier; On ne peut s’empêcher de penser à la maison de Freud à Londres. Merci à Natalia pour sa générosité et ses conseils , nous avons ensuite grace à elle visité le merveilleux jardins de reine Guillaume et Marie
The Katakouzenis house is a brilliant record of life in 1930s Athens- from Ghika’s painted doors to Theophilos’ charming landscapes it has managed to capture the work of some of the most important people of the time. Angelos and Leto’s role in this climate- as patrons, friends and intellects- should not be forgotten and is wonderfully explained by the friendly and knowledgable team. We would recommend a visit to anyone passing through Athens!
All the best,
The Coleman family.
Αγαπητή Σοφία,
Αγαπητά μέλη του ΔΣ του Ιδρύματος Α. & Λ. Κατακουζηνού,
Με την παρούσα επιστολή θα θέλαμε να εκφράσουμε τις θερμότερες ευχαριστίες και τη βαθιά ευγνωμοσύνη μας προς το Ίδρυμα Κατακουζηνού και όλους εσάς που δεχθήκατε να φιλοξενήσετε την ατομική έκθεση «Super Ego». Ήταν μια πολύ ιδιαίτερη έκθεση η οποία, προς μεγάλη μας χαρά, απέσπασε πολύ θετικά σχόλια και έτυχε θερμής υποδοχής από το κοινό. Και για τους δυο μας η έκθεση «Super Ego» υπήρξε μια μοναδική εμπειρία, η οποία διεύρυνε τους γνωστικούς μας ορίζοντες και μας βοήθησε να κατανοήσουμε καλύτερα τη λειτουργία ενός τόσο σημαντικού σπιτιού-μουσείου, όπως είναι η Οικία Κατακουζηνού. Θερμά συγχαρητήρια για το πολύ ουσιαστικό έργο που προσφέρετε και για την πρωτοβουλία να διοργανώσετε τη συγκεκριμένη έκθεση. Ελπίζουμε ότι κι εσείς θα έχετε ωραίες αναμνήσεις από αυτή την ιδιαίτερα επιτυχημένη συνεργασία.
Ευχόμαστε ό,τι καλύτερο για τη συνέχεια και ελπίζουμε να μας δοθεί η ευκαιρία να ξανασυνεργαστούμε στο μέλλον.
Με εκτίμηση,
Χριστίνα Μήτρεντσε
Εικαστική καλλιτέχνις
Χριστόφορος Μαρίνος
Ιστορικός τέχνης και επιμελητής
Την οικία του Άγγελου και της Λητώς Κατακουζηνού την επισκέφθηκα τυχαία,μέσω ξενάγησης που οργανωσε ο τότε δήμαρχος Αθηναίων.Δεν είναι μόνο το καλοσυντηρημένο σπίτι – μουσείο με τα εκπληκτικά έργα τέχνης που με εντυπωσίασε αλλά και οι ποιοτικές εκδηλώσεις που διοργάνωνε εκεί η ευγενέστατη Κυρία Πελοποννησίου.Προσεγμένα τα πάντα στη λεπτομέρεια φέρνουν τον επισκέπτη σε επαφή με διάφορες μορφές τέχνης.Προσωπικά, είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τη δουλειά αξιόλογων καλλιτεχνών και να απολαύσω παραστάσεις όπως τον ”Επιτάφιο του Περικλή” του Θουκιδίδη σε σκηνοθεσία του Δήμου Αβδελιώδη, την ”Εφημερίδα των Κυριών”, ”Το τραγούδι της Λητώς”.Πολλά κυριακάτικα απογεύματα ξεκινούσα με λαχτάρα από τη Θήβα για να βρω τήν ”όαση ΄΄ πολιτισμού στην οικία των Κατακουζηνών.
Επισκέφθηκα για πρώτη φορά την οικία Κατακουζηνού με αφορμή την έκθεση της κυρίας Μήτρενσε. Η όλη εμπειρία ήταν εξαιρετική και εντυπωσιάστηκα ιδαιτέρως από τον τρόπο που ενσωματώθηκαν τα έργα στον χώρο του διαμερίσματος. Τα εκθέματα αποτελούσαν αναπόσπαστα στοιχεία του χώρου και ο εντοπισμός του θύμιζε την προσπάθεια του επισκέπτη να διακρίνει τα ζώα στην αφρικανική σαβάνα. Και αυτό ήταν πολύ εποικοδομητικό και διαδραστικό, γιατί μαζί με τα έργα της έκθεσης ανακάλυπτες και τους θησαυρούς της οικίας. Σημαντικός παράγοντας που μεγιστοποίησε την ευχαρίστηση ήταν η παρουσία της καλλιτέχνιδος και της υπαλλήλου του ιδρύματος που και οι δύο ήταν πρόθυμες για επεξηγήσεις, ιδιαίτερα επικοινωνιακές και συγχρόνως διακριτικές. Θερμά συγχαρητήρια!
28-9-22
Με την ευκαιρία της έκθεσης “εις μνήμην.. προς αφήγησιν” της κυρίας Γρηγορίου επισκέφτηκα την οικία Κατακουζηνού. Η πρώτη μου έκπληξη ήταν ότι βρίσκεται τόσο κοντά στο κέντρο, είχα περάσει τόσες φορές από κάτω και δεν το είχα επισκεφτεί ποτέ. Η δεύτερη έκπληξη είναι η διαρρύθμιση. Αν δεις το σπίτι από μέσα θεωρείς ότι είναι ένα ενιαίο διαμέρισμα, στην ουσία είναι δύο ενωμένα που ανήκουν σε δύο διαφορετικές ανισόπεδες πολυκατοικίες, πρόκειται για αρχιτεκτονικό θαύμα.
Το σπίτι το ίδιο πέρα από σημείο μνήμης της πρόσφατης ιστορίας μας είναι και ένα μνημείο αγάπης, όχι σαν κι αυτές που έχουμε συνηθίσει με τραγικό τέλος, αλλά που κράτησε 50 ολόκληρα χρόνια. Τα κομμάτια που λάτρεψα ήταν η λιμνοθάλασσα του Βασιλείου και το γραφείο της Λητώς.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα την κυρία Γρηγορίου, είναι τόσο γλυκός άνθρωπος και τόσο ευαισθητοποιημένη στα σύγχρονα προβλήματα, που μου παρουσίασε τη δουλειά της. Θαύμασα την ευρηματικότητά της να δημιουργήσει επάλληλα στρώματα γραφής στη σύνθεση του έργου της, προσωπικά το θεωρώ πολύ δύσκολο εγχείρημα που άξιζε τον μόχθο. Το έργο που με άγγιξε περισσότερο ήταν αυτό του παιδιού που κράταγε την άδεια φωλιά στα χέρια του. Τόσο διαχρονικό.
Δεν θα ήθελα να παραλείψω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ξεναγό του μουσείου που μας παρουσίασε την ιστορία του χώρου λεπτομερώς και μας έλυσε κάθε απορία.
Δεν μπορώ να κρύψω την συγκίνησή μου που επισκέφτηκα αυτόν τον θησαυρό στην καρδιά της Αθήνας. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα αναφερθεί σε ένα μουσείο με θέμα την προσφορά και την αφιέρωση: την παρακαταθήκη αφενός του σπουδαίου Άγγελου Κατακουζηνού και αφετέρου την αφοσίωση και την αυταπάρνηση της γλυκύτατης και πολύ καλλιεργημένης κυρίας Πελοποννησίου να προσφέρει αυτό το σημαντικό έργο αποκατάστασης: μιας εμβληματικής οικίας και μιας εμβληματικής προσωπικότητας
I really recommend to book a visit to discover this exquisite place in the excellent company of Eleni and Sophie. They’ll tell you every curiosity about the history of the house, and you’ll have the chance to travel in the past, reviving the passion of the owners for art.
I really enjoyed my time there and I hope that more people will discover this hidden spot! – also the view from the terrace is breathless! 🙂 thank you very much!
I was recently in Athens and on my last day – almost on a whim – I emailed the folks at the Katakouzenos house museum to see if my friend & I could schedule a visit.
The response was both super-swift & accommodating, while the welcome we received was incredibly warm. Despite our interrupting a TV crew (in the apartment to interview an artist about her temporary installations) we were wonderfully looked after and very much enjoyed learning more about the lives & circle of Angelos & Leto.
I think that anyone who enjoys visiting more intimate house museums (think 2 Willow Walk in Hampstead, Charleston in Sussex or Robert Graves home in Deia) will find the Katakouzenos well worth a visit – the apartment’s spectacular view almost justifies a trip by itself.
Η ΕΞΑΙΣΙΑ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΤΗΣ ΟΙΚΙΑΣ ΚΑΤΑΚΟΥΖΗΝΟΥ, Η ΑΥΡΑ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΣΑΛΟΝΙΑ ΤΗΣ, ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΟΣΜΟΥΝ ΚΑΙ Η ΕΞΑΙΡΕΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΤΗΣ κ. ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΟΥ, ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΑΝ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΝ.
Προς το Διοικητικό Συμβούλιο
του Ιδρύματος
Αγγελου και Λητώς Κατακουζηνού
Αθήνα,25-10-2019
Αξιότιμα μέλη ,
Θέλω να ευχαριστήσω θερμά το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος
Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού και ιδιαιτέρως την κ. Σοφία Πελοποννησιου- Βασιλάκου η οποία όπως παρακολουθούμε χρόνια τώρα μας χαρίζει υπέροχες ημέρες πολιτισμού. Την ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, που έδωσε και σε εμένα την ευκαιρία να παρουσιάσω μέρος του εικαστικού μου έργου καθώς και για την εκπόνηση του σεμιναρίου Χαρακτικής, επιτελώντας με αυτές τις δράσεις και τον στόχο του ιδρύματος σας. Επίσης θέλω να τονίσω ότι όπως μου αναφέρθηκε από τους καλεσμένους μου, έμειναν κατενθουσιασμένοι με την εμπειρία να αισθανθούν μια άλλη εποχή, της γενιάς του ’30 και να γνωρίσουν την κοινωνική δράση του ζεύγους Κατακουζηνού.
Σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου προσφέρατε αφιλοκερδώς και για την συνεργασία μας.
Μετά τιμής Βασιλική Κολιπετσα.
Αγαπητή Σοφία και καλοί άγγελοι της Οικίας Κατακουζηνού,
επιτρέψτε μου να καταθέσω μιαν ανάμνηση.
Πριν από 30 περίπου χρόνια, σε παιδική ηλικία, βρισκόμουν για διακοπές με την οικογένειά μου σε σπίτι αγαπητών φίλων, που ήταν λάτρεις των περιοδικών και των βιβλίων. Ορισμένα περιοδικά που τους άρεσαν, τα κρατούσαν χρόνια για να ανατρέχουν τακτικά. Σε ένα από αυτά διάβασα για πρώτη φορά ένα εκτενές αφιέρωμα στο ζεύγος Κατακουζηνού, το οποίο ήταν τότε εν ζωή. Δεν τους ήξερα, αλλά μου άρεσαν τα γραφόμενα, οι φωτογραφίες τους, και το όνομα που είχε βγάλει η Λητώ: Βαλής. Έμεινε χαραγμένο στη μνήμη μου, σε κοιμώμενη μορφή, για πολλά χρόνια. Αντιθέτως δεν θυμάμαι το περιοδικό. Ήταν η “Εκλογή”; τα “Επίκαιρα”; η “Ιστορία”; κάποιο άλλο; Δεν είμαι σίγουρη. Η μόνη σιγουριά ήταν αυτή που φύτρωνε στην καρδιά μου, σαν γλυκό φως, καθώς διάβαζα: γνώρισα δύο ανθρώπους που αλληλαγαπήθηκαν πολύ. Με μιαν αγάπη που αγκάλιασε τον άνθρωπο και την τέχνη τόσο, ώστε το φυτώριό τους να ζει και να μεγαλουργεί ακόμα.
Ωραία κοιμωμένη, η συγκίνησή μου εκείνη, ξύπνησε πριν λίγα χρόνια όταν ο καλός μου ξάδελφος Μανόλης (εγώ θέλω να το γράφω με “ω”, αλλά εκείνος επιμένει στο “ο”) μου μίλησε για το Μουσείο της οδού Αμαλίας 4. Πήγα για πρώτη φορά να το επισκεφθώ στη χριστουγεννιάτικη έκθεση του 2011. Όταν διάβηκα την πόρτα ένιωσα ζεστασιά, και τα μάτια μου έπεσαν στο βιβλίο που μόλις είχε επανεκδοθεί: “Άγγελος Κατακουζηνός, ο Βαλής μου”. Ένιωσα να σταματά ο χρόνος, και αμέσως μετά να γυρίζει με ταχύτητα προς τα πίσω για να βεβαιωθεί: ναι, ήταν το ίδιο ζευγάρι που αγάπησα μέσα από τις σελίδες του περιοδικού. Ξαφνικά τα αυτιά μου άρχισαν πάλι να ακούνε, τα μάτια μου πάλι να βλέπουν, όλον τον χαρούμενο κόσμο στον προθάλαμο και το σαλόνι, όλα τα όμορφα τεκμήρια μιας ζωής που εκπαίδευσε και εκπαιδεύει τόσο υπομονετικά και αθόρυβα τις επόμενες γενιές, σαν μια δέκατη Μούσα. Ο χρόνος επανήλθε, μηδένισε, και άρχισε να μετρά από την αρχή. Μετρά ακόμη: πολλές όμορφες στιγμές καλλιτεχνικής απόλαυσης, πολλές ευγενικές φλογερές ψυχές που προσφέρουν ανιδιοτελώς για τη διατήρηση του ιδιότυπου Μουσείου, πολλές ώρες καλλιέργειας τόσων ανθρώπων που το επισκεπτόμαστε μαγνητισμένοι και ευτυχείς, πολλούς καλλιτέχνες που καταθέτουν το έργο τους σαν άλλη γενιά του ’30, θηλυκοί και αρσενικοί Οδυσσείς χρόνια ταξιδιώτες σε όλα τα μέρη της Ελλάδας και του κόσμου, από τη Βραζιλία μέχρι την Κρήτη, που βρίσκουν εδώ μια Ιθάκη, φιλόξενη και στοργική.
Πιστεύω ειλικρινά ότι δεν ήταν τυχαία η επανεύρεση μετά από τόσα χρόνια. Οι ψυχές είναι ζωντανές και, όσες μπορούν να κινούνται ελεύθερα, συνεχίζουν το έργο τους διαρκώς. Η Λητώ και ο Άγγελος αγρυπνούν όπως τότε, και όπως τότε εξακολουθούν να φέρνουν φίλους στο σπίτι τους, να αγκαλιάζουν τον άνθρωπο και την τέχνη, να συνδράμουν τα πνευματικά παιδιά τους, όλη την ομάδα που φροντίζει και πλουτίζει την Οικία Κατακουζηνού. Είναι πάντοτε οι αόρατοι οικοδεσπότες μας, αυτοί που οδήγησαν τα βήματά μου μέχρι τον πέμπτο όροφο και οδηγούν την καρδιά μου μέχρι τον έβδομο ουρανό, με μικρές και μεγάλες εκπλήξεις, κάθε φορά που επισκέπτομαι το ζεστό τους σπίτι.
Σας ευχαριστώ, και μακάρι να μου δοθεί η χαρά να προσφέρω, με πολλή αγάπη
Θεοδώρα
ΟΙ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΙΑ ΚΑΤΑΚΟΥΖΗΝΟΥ
Α. Η επίσκεψη μας στην οικία Κατακουζηνού ήταν μια μεγάλη και ξεχωριστή εμπειρία μας, διότι μας έδωσε την ευκαιρία να επισκεφτούμε ένα από τα μοναδικά σπίτια μουσεία και να γνωρίσουμε την γενιά 30.
Ο χορός ήταν εντυπωσιακός για την διακόσμηση και στη δική του ήταν διαχρονική και γνώριμη ακόμα και σε μας. Ο τρόπος της ξενάγησης μας βοήθησε να αισθανθούμε πιο οικεία και οι πληροφορίες που μας έδωσε μας μετέφεραν στην εποχή του. Οι ένοικοι του σπιτιού ήταν ένα ζευγάρι αγαπημένο και αγαπητό σε όσους το γνώριζαν. Αυτό το διαπιστώνουμε από τα τόσα δώρα που λάμβαναν από μεγάλες προσωπικότητες. Τα δώρα ήταν κυρίως χειροποίητα με εξαιρετικά προσωπικές αφιερώσεις. Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης διαπιστώσαμε ότι ο κάθε χώρος έχει τη δική του αισθητική και δημιουργεί διαφορετικά συναισθήματα. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε την Κ. Κυπρούλη, γιατί μέσα από τον τρόπο της ξενάγησης της μας προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον για τη ζωή του ζεύγους και γενικότερα για εκείνη την εποχή.
Β. Στις 27 Φεβρουαρίου 2019 ημέρα Τετάρτη στα πλαίσια του μαθήματος της Θεατρολογίας η ομάδα μας επισκέφθηκε την οικεία Κατακουζηνού. Οι εντυπώσεις που μας δημιουργήθηκαν σχετικά με τον χώρο αφορούν την μοντέρνα διακόσμηση καθώς και την ποικιλία των χρωμάτων. Επίσης, υπάρχουν πολλές ομοιότητες του γραφείου του κυρίου Κατακουζηνού με εκείνο του Freud. Ωστόσο, η ξενάγηση μας στον χώρο ήταν ευχάριστη αφού ήταν εκεί ο κατάλληλος άνθρωπος για να μας πληροφορήσει σχετικά με την ιστορία του σπιτιού.
Επιπροσθέτως, κατά την διάρκεια της ξενάγησης δημιουργήθηκαν διάφορα συναισθήματα όπως ενθουσιασμός, γαλήνη, θλίψη, περιέργεια και μελαγχολία. Η επίσκεψη ήταν εντυπωσιακή λόγω της μεταδοτικότητας της κυρίας Κυπρούλη και των σκέψεων που μας προκάλεσε όπως ο μεγάλος έρωτας του ζευγαριού, η θλίψη για τον θάνατο της Κατακουζηνού και η ξεχωριστή αύρα εκείνης της οικείας. Έπειτα, θα μείνει αξέχαστο το γεγονός ότι διοργάνωναν βραδιές ποίησης, λογοτεχνίας και εκθέσεις ζωγραφικής με σημαντικές προσωπικότητες όπως ο Καβάφης. ο Ελύτης, ο Τσαρούχης και άλλοι.
Γ. Ύστερα από την επίσκεψή μας στην οικία Κατακουζηνού οι εντυπώσεις μας είναι ποικίλες. Αρχικά μας κέντρισε το ενδιαφέρον η ψυχική γαλήνη που απέπνεαν τα χρώματα των τειχών. Επίσης, κάτι που συνέλαβε στην καλύτερη κατανόηση της αξίας του σπιτιού ήταν η σαφής και αναλυτική ξενάγηση μέσω της κυρίας Κυπρούλη. Τέλος, αξιόλογος είναι ο συσχετισμός της οικίας και της Βουλής της Αθήνας με το βιβλίο που ασχοληθήκαμε, το οποίο αναφέρεται στα διαφορετικά πολιτεύματα του 20ου αιώνα
Δ. Με την είσοδό μας στην οικία Κατακουζηνού, το πρώτο πράγμα που μας έκανε τρομερή εντύπωση ήταν ο χώρος. Υπήρχαν πολλά εκθέματα και έργα τέχνης φτιαγμένα από διάσημους Έλληνες καλλιτέχνες. Ο χώρος ήταν αρκετά οργανωμένος και τα έπιπλα μάς έδιναν μια αλλιώτικη αίσθηση κάνοντάς μας να ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο. Ολόκληρο το διαμέρισμα ξεχείλιζε από τέχνη, σε οποιαδήποτε μορφή της. Την διαφορά δεν έκαναν μόνο τα ασυνήθιστα έπιπλα, αλλά και η ίδια η ξενάγηση. Η κ.Κυπρούλη μας πληροφόρησε για την ιστορία του ζευγαριού και της οικίας κάνοντας ακόμα πιο αισθητή την ασυνήθιστη ατμόσφαιρα του χώρου. Η ιστορία του ερωτευμένου ζευγαριού μας συγκίνησε βαθύτατα και η περιγραφή της ίδιας της ξεναγού μας έδωσε την αίσθηση πως το ζευγάρι ήταν εκεί παρών μαζί μας. Προφανώς, όλη αυτή η τέχνη, τα χρώματα, οι μελωδίες σε συνδυασμό με την διήγηση του παρελθόντος του ζευγαριού μάς προκάλεσαν διάφορα συναισθήματα κάνοντας μας να κατανοήσουμε την μαγεία και σημασία του έρωτα. Ακόμα, πολλοί συμμαθητές μας, εμπνεύστηκαν από τις δημιουργίες των καλλιτεχνών και ένιωσαν την ανάγκη να ασχοληθούν περισσότερο με την τέχνη. Επιπροσθέτως, η περιοχή στην οποία βρίσκεται η οικία, κάνει όλη αυτή την ατμόσφαιρα πιο μαγευτική, καθώς συνδυάζεται η μοντέρνα τέχνη με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Οι ένοικοι της οικίας ήταν πολύ φιλόξενοι και ευγενικοί και για αυτό οι φίλοι τους τους έκαναν τόσα πολύτιμα δώρα. Τέλος, θέλουμε να σας πούμε πως απολαύσαμε πολύ την επίσκεψη και η ιδέα πως παρεβρεθήκαμε εκεί ομαδικώς κάνει την εμπειρία μας ακόμα πιο αξέχαστη. Θα προτείναμε αναμφισβήτητα την επίσκεψη στον συγκεκριμένο χώρο καθώς έχει πολλά να προσφέρει. Σας ευχαριστούμε για την ξενάγηση και την υπομονή που μας δείξατε!!!
Το Σάββατο 10 Νοεμβρίου εμείς οι μαθητές της Β΄ Λυκείου του Α΄ Τοσιτσείου Αρσακείου Λυκείου Εκάλης με τη συνοδεία των φιλολόγων μας παρακολουθήσαμε την καθηλωτική ερμηνεία του Επιταφίου του Περικλή και θα θέλαμε γι΄αυτό να σας ευχαριστήσουμε θερμά και να σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας.
Όταν οι καθηγητές μας μας ενημέρωσαν για την παράσταση και μας πρότειναν να την παρακολουθήσουμε, ήμαστε επιφυλακτικοί, διότι ως μαθητές 16 ετών δεν ενθουσιαστήκαμε ιδιαιτέρως στο άκουσμα ενός μονολόγου που θα απέδιδε ένα αρχαιοελληνικό κείμενο όσο σπουδαίο κι αν ήταν αυτό. Παρ΄ όλα αυτά, με την προτροπή των καθηγητών μας πειστήκαμε και αποφασίσαμε να αφιερώσουμε το απόγευμά μας σε κάτι «διαφορετικό» και παράλληλα δημιουργικό.
Μπαίνοντας μέσα στην οικία Κατακουζηνού εντυπωσιαστήκαμε από την αίγλη που απέπνεε ο χώρος με την αυθεντική του διακόσμηση και τους υπέροχους ζωγραφικούς πίνακες. Η επιβλητική θέα της Βουλής και τα φώτα της πόλης που πρόβαλλαν μέσα από τη μεγάλη τζαμαρία συμπλήρωναν την υποβλητική ατμόσφαιρα του σαλονιού. Καθίσαμε και περιμέναμε με περιέργεια αλλά και υψηλές προσδοκίες αυτό, που θα ακολουθούσε.
Τότε ακούσαμε τη φωνή της κυρίας Σπανού από το βάθος και αυτομάτως με αυτόν τον επιτάφιο θρήνο νιώσαμε ότι μάλλον άξιζε που βρισκόμαστε εκεί.
Η ερμηνεία της μας καθήλωσε. Η χαμηλόφωνη, σοβαρή, συγκινημένη απαγγελία της και γενικότερα η υποβλητική παρουσία της μας έβαλε αμέσως στο κλίμα της εποχής του Περικλή και της συγκεκριμένης περίστασης που αποτέλεσε την αφορμή του λόγου. Μας εντυπωσίασε το γεγονός ότι δεν φοβηθήκε να υποδυθεί έναν τόσο δύσκολο και μάλιστα ανδρικό ρόλο. Δεν σας κρύβουμε ότι σε κάποια σημεία δυσκολευτήκαμε να παρακολουθήσουμε το κείμενο, η συγκίνηση όμως που νιώσαμε ήταν έντονη. Επίσης θεωρούμε ότι συνολικά υπερτονίστηκε η τραγική διάσταση του λόγου, που σαφώς υπάρχει, αλλά δεν θα θέλαμε να λειτουργεί εις βάρος της πολιτικής του διάστασης.
Συνολικά, θα θέλαμε να σας συγχαρούμε για την όλη ερμηνεία και να ευχαριστήσουμε για τις πολύτιμες διευκρινίσεις που διατυπώθηκαν μετά το πέρας της παράστασης. Ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο έργο σας, το οποίο καταλάβαμε ότι κάνετε με πολλή αγάπη. Όταν φύγαμε από την παράσταση αυτή νιώθαμε πραγματικά πλουσιότεροι.
Με εκτίμηση,
Οι μαθητές της Β΄ Τάξης του Α΄ Αρσακείου Τοσιτσείου Λυκείου Εκάλης
Η επίσκεψή μας στην οικία Κατακουζηνού μας άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Η κυρία Πελοποννησίου, όπως και οι εθελοντές που εργάζονται για το ίδρυμα, ευγενέστατοι και εξυπηρετικότατοι, μας διευκόλυναν με κάθε τρόπο έτσι ώστε να μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε την επίσκεψη στον περιορισμένο χρόνο της παραμονής μας στην Αθήνα. Και είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτό. Γιατί, πραγματικά πρόκειται για μια μοναδική εμπειρία.
Από την είσοδο ακόμη της επιβλητικής πολυκατοικίας νιώθει κανείς ότι μεταφέρεται σε μια άλλη εποχή. Το διαμέρισμα του εμβληματικού ζεύγους, με την καλαισθησία του και την ποιότητα που αποπνέει σε κάθε σημείο του προσφέρει στον επισκέπτη την ανεπανάληπτη ευκαιρία να βιώσει με μοναδικό τρόπο τη βαθιά πνευματικότητα που χαρακτήριζε τους ιδιοκτήτες. Μια πνευματικότητα που δεν παρέμενε σε θεωρητικό επίπεδο αλλά αποτελούσε τον τρόπο ζωής τους. Κάθε αντικείμενο, κάθε έργο τέχνης, κάθε φωτογραφία, κάθε διακοσμητική παρέμβαση στο χώρο υποδηλώνει το υψηλό επίπεδο των ανθρώπων που ζούσαν ή επισκέπτονταν το σπίτι. Γιατί από εκεί δεν πέρασαν απλά πολλές από τις σημαντικότερες ελληνικές και ευρωπαϊκές προσωπικότητες του πνεύματος και της τέχνης του περασμένου αιώνα, αλλά άφησαν το ολοζώντανο αποτύπωμά τους. Βλέποντας τους πίνακες που ο Τσαρούχης, ο Σαγκάλ, ο Γουναρόπουλος, ο Βασιλείου, ο Χατζηκυριάκος Γκίκας και τόσοι άλλοι δημιούργησαν για τους Κατακουζηνούς, αντικρύζοντας το πιάνο στο οποίο έπαιξε ο Χατζηδάκις, ή αγγίζοντας τα έπιπλα τα οποία άγγιξαν όλοι αυτοί, ο επισκέπτης έρχεται σε επαφή με έναν άλλο τρόπο ζωής, τόσο ποιοτικό και δυστυχώς τόσο μακρινό πια.
Η οικία Κατακουζηνού αποτελεί όχι μόνο ένα μουσειακό χώρο επίσκεψης αλλά και μια αφορμή να σκεφτούμε και να επιδιώξουμε την εσωτερική και εξωτερική ομορφιά στη ζωή μας.
Αγαπητή κυρία Πελοποννησίου-Bασιλάκου,
Eπιτρέψτε μας να σας εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας για την ευγενική σας πρόσκληση και για την φιλοξενία των μαθητών μας στην παρουσίαση του Επιτάφιου λόγου του Περικλή που πραγματοποιήσατε την Κυριακή 27 Μαΐου στην οικία Κατακουζηνού. Η ερμηνεία της Ηωάννας Σπανού ήταν συγκλονιστική και η σκηνοθεσία του Δήμου Αβδελιώδη εξέχουσα. Οι μαθητές μας της Ε΄ και της ΣΤ΄ τάξηςπαρακολούθησαν με μεγάλο ενδιαφέρον την παράσταση, κατανόησαν το κείμενο σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό και αισθάνθηκαν μεγάλη χαρά. Η συγκεκριμένη παράσταση, μάλιστα, λειτούργησε ενισχυτικά στην προσπάθεια που κάναμε φέτος στο σχολείο να εξοικειώσουμε τους μαθητές μας με τα σημαντικότερα κείμενα που έχουν γραφτεί στην ελληνική γλώσσα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα στο πλαίσιο μιας δράσης που ονομάσαμε «ελληνοφωνία».Μετά την παράσταση οι μαθητές «περιηγήθηκαν» στο σπίτι, απόλαυσαν την ωραία ξενάγηση που μας κάνατε και είχαν μία ενδιαφέρουσα συνομιλία με την κυρία Σπανού. Οι μαθητές εντυπωσιάστηκαν από τις γνώσεις της, καθώς και από τηνευγένεια και την υπομονή με την οποία απάντησε στα ερωτήματά τους.
Η επίσκεψή μας στην Οικία Κατακουζηνού ήταν μεγάλη τιμή και χαρά για το σχολείο μας.
Με εκτίμηση,
Η Διευθύντρια του Σχολείου
ΜΑΡΙΑ ΠΕΡΑΧΩΡΙΤΗ
Ειλικρινά η επίσκεψη μου στην Οικία Κατακουζηνού ήταν μια μοναδική εμπειρία. Από την είσοδο της πολυκατοικίας ένιωθα την αύρα και την ενέργεια όλων αυτών των ανθρώπων που πέρασαν αυτό το κατώφλι. Όταν μπήκαμε στο σπίτι εκστασιάστηκα και πράγματι έχει γίνει εξαιρετική εργασία είναι αξία συγχαρητηρίων. Τα έπιπλα, οι πίνακες, οι φωτογραφίες, τα μικροαντικείμενα αλλά και η ξενάγηση συνέβαλαν σε ένα ταξίδι στο χρόνο.
Θα ήθελα να ξαναεπισκεφτώ την Οικία Κατακουζηνού με την πρώτη ευκαιρία.
Με εκτίμηση
Δέδη Στυλιανή
Αγαπητή Κυρία Πελοποννησίου
Εκ μέρους της ομάδας City reads που δημιούργησε την δράση ” εικαστικοί που εμπνέονται από ένα βιβλίο”, θα ήθελα να σας εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες μας για την φιλοξενία των έργων μας στους χώρους της οικίας Κατακουζηνού.
Υπήρξε αυτό, όπως και η βραδυά αφιερωμένη στην ανάγνωση βιβλίων της γενιάς του ’30 απο τη λέσχη ανάγνωσης Passepartout reading μέρος των δράσεων της ομάδας μας που συμμετείχε στην “Αθήνα, πρωτεύουσα του βιβλίου 2018” μια οργάνωση του Δήμου Αθηναίων.
Οι ακούραστες ενέργειες οι δικές σας και των συνεργατών σας να ανταποκριθείτε στις ξεναγήσεις και γενικά στην οργάνωση των εκδηλώσεων γνώρισαν σε πολλούς Αθηναίους την φυσιογνωμία και την προσφορά του ζεύγους Κατακουζηνού στον Πολιτισμό μας.
Θερμά ευχαριστήρια
Ράνια Καπελιάρη
Εικαστικός, υπεύθυνη της δράσης City reads
«Διότι όπου μέγιστα ορίζονται βραβεία αρετής, εκεί και άριστοι πολίται οικούν την πόλιν»
”ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ” του Περικλή σε μετάφραση του Ελευθέριου Βενιζέλου
μέθεξη μίας ιδιαίτερης παράστασης σε σκηνοθεσία του Δήμου Αβδελιώδη, συγκλονιστική η ερμηνεία-απαγγελία της Ηωάννας Σπανού. Ένα κείμενο όπου η αμφισημία, το σημαίνον και το σημαινόμενο βρίσκονται σε μία αέναη πάλη. Πολλές ευχαριστίες στο Ίδρυμα Άγγελου & Λητούς Κατακουζηνού και ιδιαιτέρως την Σοφία Πελοποννησίου-Βασιλάκου για τις τόσο επιλεκτικές και ποιοτικές επιλογές των εκδηλώσεων του ιδρύματος, χαρίζοντας στον επισκέπτη-θεατή μια γεύση των φιλολογικών σαλονιών της εποχής που η Αθηναϊκή και δη η Ελληνική διανόηση ήταν εφάμιλλη αυτής της Ευρωπαϊκής και αυτής πέραν του Ατλαντικού!
Οικία Κατακουζηνού, Αμαλίας 4, 5ος όροφος και τα θαύματα που συντελούνται εδώ, στο σπίτι που έμενε κάποτε ο Άγγελος και η Λητώ Κατακουζηνού. Δεν είναι οι πίνακες· ο Θεόφιλος, ο Γουναρόπουλος, ο Βασιλείου, ο Τσαρούχης, ο Γκίκας, ο Σαγκάλ· είναι οι ανάσες τους και οι ανάσες όλων εκείνων που έζησαν σ’ αυτό τον χώρο και που λίγο να στρέψουμε μέσα μας τους νιώθουμε δίπλα μας, κοντά μας.
Ο «Επιτάφιος» που εξεφώνησε ο Περικλής, λίγο παρακάτω στον Κεραμεικό, ακούστηκε σ’ αυτό το σπίτι (στις 9 Μαρτίου) από την Ηωάννα Σπανού, στη μετάφραση του Ελευθερίου Βενιζέλου και διδασκαλία ερμηνείας/σκηνοθεσία του Δήμου Αβδελιώδη.
Οι ολοζώντανες μνήμες της οικίας, ο λόγος του Θουκυδίδη, η παρουσία του Ελευθερίου Βενιζέλου, η αξιοποίηση με τον καλύτερο τρόπο αυτού του σπιτιού, από τη Σοφία Πελοποννησίου και τους συνεργάτες της, η προσέγγιση του «Επιτάφιου» με το σεβασμό του Αβδελιώδη έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με ό,τι συντελείται στις μέρες μας ακριβώς απέναντι, στη Βουλή των Ελλήνων.
Έψαχνα μια λέξη για να χαρακτηρίσω το «εκεί», τη Βουλή, σε αντίθεση με το «εδώ», την Οικία Κατακουζηνού, και η μόνη λέξη που μπόρεσα να βρω είναι «ύβρις» ή «ντροπή» για το «εκεί». Το «εδώ» αποπνέει την ατμόσφαιρα μιας άλλης Ελλάδας που υπήρξε και, χωρίς να την έχουμε ζήσει, την νοσταλγούμε.
Kαλημέρα σας!
Μείναμε με άριστες εντυπώσεις.
Να γνωρίζετε ότι ενστερνιζόμαστε πλήρως και ακολουθούμε το όραμά σας για τον ΕΠΙΤΑΦΙΟ, που είναι η καλύτερη περιγραφή της δημοκρατίας που έχει γραφτεί ποτέ. Και η Ελλάδα αυτό έχει δώσει στον παγκόσμιο πολιτισμό, την δημοκρατία.
Μακάρι να συνεχίσει να παίζεται για πάντα!
Τέλεια η ερμηνεία της Ιωάννας Σπανού, όσο τη σκέφτομαι τόσο την εκτιμώ και περισσότερο. Σεμνή, λιτή, χωρίς εξάρσεις, χαμηλών τόνων , όπως ταιριάζει απόλυτα σε έναν επιτάφιο.
Ο Σκηνοθέτης καταπληκτικός, μας έπεισε απόλυτα για την επιλογή της συγκεκριμένης μετάφρασης η οποία στη αρχή με ξένισε λιγάκι, αλλά πρόκειται για μετάφραση ενός πολιτικού μεγάλου – που το παραδέχονται και οι φίλοι κι οι εναντίοι -, με πολιτικό λόγο, πολύ ταιριαστό για το συγκεκριμένο έργο.
Συζητάμε ακόμη για το έργο αυτό, εχθές κυριαρχούσε στη σκέψη μας όλη μέρα. Χαίρομαι που αξιώθηκα να δώσω στο παιδί μου την ευκαιρία να το παρακολουθήσει και σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μας δώσατε.
Συγχαρητήρια θερμά! Τα λόγια είναι ανεπαρκή να εκφράσουν το θαυμασμό μας για το έργο σας και για το συγκεκριμένο όραμά σας για τον Επιτάφιο.
Να είστε καλά και σας ευχαριστούμε από την καρδιά μας για το μεγαλείο που μας προσφέρατε.
Καλή δύναμη στο έργο σας!
Σας ευχαριστούμε!
Εύη Ζίγρα
Βρισκόμαστε σ’ έναν ιστορικό χώρο απόψε, κι από όλα όσα θα είχα να πω, επιθυμώ μονάχα να μιλήσουμε για όλους αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι καθένας στον καιρό του κι από τη δική του θέση μπόρεσαν να δώσουν όλο τον εαυτό τους αλλά και μιαν ολόκληρη ζωή για μιαν υπόθεση,, έχοντας μονάχη έγνοια τους, σε πολύ δύσκολους καιρούς, πώς να προσφέρουν αληθινά στον τόπο, και να τον δουν να προχωρεί μπροστά.
Είμαστε οι φορείς τούτης της μεγάλης παράδοσης, και τούτο είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να λησμονεί κανείς. Κι οι άνθρωποι που έφτιαξαν και φρόντισαν πριν από εμάς, φέρνοντας τούτη την τέχνη εκεί που την έφεραν, παραδίδοντάς την στα δικά μας χέρια, παρέδωσαν μαζύ με αυτήν κι έναν τρόπο, μια στάση αλλά κι ένα ήθος απέναντι στα πράγματα καθώς το παρέλαβαν οι ίδιοι, καθώς το διδάχτηκαν απ’ το μεγάλο χαλασμό του καιρού τους, καθώς το μπόλιασαν και μπόρεσαν να το κάμουν ν’ ανθίσει, με τον δικό τους μόχθο, το ταλέντο, και τη σπουδαία έγνοια τους.
Χρειάζεται νομίζω να μας απασχολήσει τούτο το ζήτημα στην εποχή μας, χρειάζεται νομίζω να μας απασχολήσει σε μιαν ακόμη στροφή του κόσμου μας, το σπουδαίο παράδειγμά τους. Ας μη γελιόμαστε, το κάθε τι στη ζωή, το κάθε τι στην τέχνη είναι τούτο το πάρσιμο της σκυτάλης. Και χρειάζεται νομίζω προτού ξεκινήσει να φτιάχνει κανείς να μπορεί να δει, για λογαριασμό του και για λογαριασμό του κόσμου του, τούτη τη μεγάλη εικόνα, τι παρέλαβε ο ίδιος, τι βρήκε δηλαδή αρχινώντας μες στα δικά του χέρια, και τι θ’ αποθέσει ο ίδιος αύριο στα χέρια κάποιων άλλων.
Συγκινούμαι λοιπόν βαθειά κάθε φορά που βρίσκομαι σε τούτο τον ιστορικό χώρο, κι η σημερινή μέρα δεν μπορεί ν’ αποτελεί εξαίρεση. Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμότατα το Ίδρυμα Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού για τη ζεστή φιλοξενία κι ιδιαιτέρως την κ. Σοφία Πελοποννησίου―Βασιλάκου για το γεγονός ότι ανέλαβε με μιαν αληθινή αγάπη, με αφοσίωση αλλά και με την ποιότητα που τη διακρίνει, τη φροντίδα, τη διάσωση και την ανάδειξη τούτου του ιστορικού, για την Αθήνα αλλά και για τον τόπο μας, χώρου.
Το διαχρονικό πνεύμα των Κατακουζηνών, και τούτης της λαμπρής γενιάς, μας συντροφεύει διαρκώς
Μυρτώ Παπαχριστοφόρου (απόσπασμα από την ομιλία κατά την παρουσίαση του έργου ‘Η άλλη θάλασσα” στις 24 Οκτωβρίου 2017.)
“Η έκθεση των υδατογραφιών που έφτιαξα, για να κοσμήσουν την “άλλη θάλασσα” της Μυρτώς Παπαχριστοφόρου, εκδόσεις Περισπωμένη, 2016, στην Οικία Κατακουζηνού, ήταν μια τόσο μεγάλη χαρά και τιμή. Τα έργα αναπνέουν με τόση φυσικότητα ανάμεσα στους σημαντικούς δημιουργούς του πολιτισμού μας. Η Σοφία Πελοποννησίου, επιμελήτρια του χώρου και της έκθεσης, φρόντισε ώστε κάθε υδατογραφία να τοποθετηθεί στο πλέον κατάλληλο σημείο ώστε η συνομιλία της με το χώρο να είναι πάλλουσα. Ειλικρίνεια, ποιότητα, ευγένεια, δημιουργία, οι λέξεις που περιγράφουν τη σχέση με τον χώρο του Ιδρύματος και τους ανθρώπους που τον φροντίζουν. Ένα μεγάλο ευχαριστώ επιθυμώ να εκφράσω για την τόσο ζεστή φιλοξενία, καθώς και θαυμασμό, για την επιμονή, τη συνεχή φροντίδα και την ομορφιά του χώρου. Μην αμελήσετε να τον επισκεφτείτε όταν θα είστε στην Αθήνα.”
Κατερίνα Ατταλίδου
•Καρδία πάλλουσα•
Φτάνοντας στο σπίτι της Λητώς και του Βαλή ανθίζει μέσα σου ένα ηλιόλουστο πρωί.
Τα μάτια σου γίνονται πιο λαμπερά μπρος στα τέσσερα φιλιά και οι πόρτες των εποχών μοιάζουν με φωλιές πουλιών.
Μα και οι φωτογραφίες διηγούνται ιστορίες…Να κι ο Καμύ! που την Ακρόπολη αγάπησε πολύ, όλοι τους είναι ζωντανοί.
Πάνω απ’ το τζάκι τα λουλούδια του Τσαρούχη κάνουν το σπίτι να μοσχοβολά σαν ανοιξιάτικη βραδιά…και απ’ τους γαλάζιους τοίχους ακούς της θάλασσας τους ήχους.
Σ’ αυτού του χώρου την καρδιά κλείστηκε μια ολόκληρη πνευματική γενιά.
Σαν να βλέπω τον Σεφέρη στον μπλε καναπέ, χαρούμενο όσο ποτέ.
Κι απ’ το πιάνο ο Χατζιδάκις παίζει τον Ερωτικό σ’ ένα κλίμα ονειρικό.
…Λίγο πιο πέρα, στα παράθυρα που αφήνουν τον αγέρα, πιασμένοι απ’ το χέρι ο Άγγελος και η Λητώ, ντυμένοι στα καλά τους χαμογελούν που είμαστε κοντά τους.
Και για όσους τη ρωτούν, η ψηφιδωτή γοργόνα απαντά πως το σπίτι ζει και βασιλεύει για όποιον μέσα του χορεύει.
Με αγάπη για την οικία αυτή που εγείρει τόσο όμορφα συναισθήματα κάθε που την επισκέπτομαι.
Σημεία Αναφοράς
Πορεύομαι ανάμεσα από συμπληγάδες πέτρες σημεία αναφοράς ψάχνοντας νάβρω, φάρους αναμμένους να μου δείχνουν δρόμους ελπίδας και διεξόδου από τη στασιμότητα των ημερών της πολιτιστικής καταχνιάς που μας κατακρημνίζει οράματα δεκαετιών. Ψάχνω στις σελίδες βιβλίων σκονισμένων και καινούργιων και περιπλανιέμαι στη σκέψη των φιλοσόφων αλλά και των απλών ανθρώπων της καθημερινότητας. Γυρίζω στους δρόμους της Αθήνας και της Ελλάδας ολάκερης αλλά και με τη σκέψη μου στους δρόμους ολόκληρης της ανθρωπότητας. Παντού σκοτάδι. Αδιέξοδο. Θυμός. Οργή.
Μια λάμψη , ίσως μια φωτιά παράξενη με καλεί. Να σταματήσω εκεί στη λεωφόρο Αμαλίας, στον αριθμό 4. Στο κουδούνι γράφει Κατακουζηνός. Στον πέμπτο όροφο. Χτυπάω. Ανοίγουν κάποια χαμόγελα. Παίρνω δύναμη. Μπαίνω. Στην τσέπη μου ένα κεράκι. Κάποια φωτάκια ρίχνουν τριγύρω το ελάχιστο φως τους. Και βλέπω…..
Βλέπω τη Λητώ και τον Άγγελο αγκαλιασμένους στο μπαλκόνι τους παρέα με τα περιστέρια να παρακολουθούν την παρέλαση των μαθητών στις εθνικές μας γιορτές.
Βλέπω τον Ιωάννη Συκουτρή να τους αναλύει τη δική του εκδοχή για το συμπόσιο του Πλάτωνα, περιδιαβαίνοντας τα στενά της Πλάκας. Να τους μιλάει για την αλλαγή στη χώρα, λίγο πριν την αυτοκτονία του.
Βλέπω στο μπαλκόνι τον Κώστα Ταχτσή να αγναντεύει την Αθήνα, πιο πέρα τον Χατζηκυριάκο – Γκίκα θρονιασμένο στο σπίτι για έξη μήνες να ζωγραφίζει τις πόρτες και στο βάθος το πιάνο να ζωντανεύει με τα δάχτυλα του Μάνου Χατζηδάκι να πρωτοπαίζουν τον ‘Μεγάλο Ερωτικό’ του.
Βλέπω ζωντανεμένο τον Θεόφιλο και τον Teriade να παλεύει με τη Λητώ και τον Βαλή για το μουσείο του στη Λέσβο.
Βλέπω τον Γουναρόπουλο να εναποθέτει τα έργα του σε ένδειξη αγάπης στην Λητώ και στον Βαλή και από την πόρτα να μπαίνει ο Τσαρούχης με το σχέδιό του αφιερωμένο στη Λητώ. Ενώ πιο πέρα ο Σπύρος Βασιλείου κρεμάει τη ‘Γοργόνα’ του.
Βλέπω τον Σεφέρη να περιφέρεται στο σπίτι, να αγγίζει τούτα τα πράγματα και να λέει: «Ο Βαγγέλης είναι ποιητής στην ψυχή».
Βλέπω την Λητώ και τον Βαλή στο σπίτι του Οδυσσέα Ελύτη να γιορτάζουν το νόμπελ. «Μέσα σε τούτο το μικρό σπιτάκι μπήκε και χώρεσε όλη η Ελλάδα μας. Η δικιά μας Ελλάδα» λέει ο Βαλής.
Βλέπω τον Γιάννη Ρίτσο να παροτρύνει από τη Σάμο την Λητώ να συνεχίσει να γράφει τη ζωή της.
Βλέπω τον Ανδρέα Εμπειρίκο ανάμεσα στον Σεφέρη και τον Θεοτοκά να μιλάει για ψυχανάλυση και για τον Ανατολικό του. Ενώ πιο πέρα ο Ηλίας Βενέζης με τον Παπανούτσο και τον Κατσίμπαλη (με τη βροντερή φωνή του) να προσπαθούν να πείσουν, εν μέσω εμφυλίου, τον Βαλή να γράψει την ιστορία της νεότερης Ελλάδας.
Βλέπω το νομπελίστα Αλμπέρ Καμύ, καλεσμένος του Κατακουζηνού, να μιλάει για το μέλλον του Ευρωπαικού πολιτισμού. Και πιο πέρα τον άλλο μεγάλο νομπελίστα, τον Ουίλλιαμ Φώλκνερ να κάθεται μέχρι το πρωί σε τούτους τους καναπέδες και να ανοίγει την ψυχή του στον Βαλή.
Βγάζω το κεράκι από τη τσέπη μου. Το κρατώ στο χέρι μου. Και ξάφνου ανάβει. Η φλόγα του τεράστια, ενώ μια γλυκιά μουσική γεμίζει την ατμόσφαιρα σκορπίζοντας γαλήνη αλλά και ένταση δημιουργική που αγγίζει όλες τις αισθήσεις. Το σκοτάδι σκορπίστηκε. Γεννήθηκε έρωτας . Και χαρά και πόνος και ανάγκη και αγωνία. Και διέξοδος.
Φεύγω τρέχοντας, το κεράκι με τη τεράστια φλόγα του στο αριστερό μου χέρι. Στο δεξί ένα βιβλίο που ξεφύλλιζα και ξέμεινε στο χέρι μου. Βγαίνω στην Αμαλίας. Μια φωνή μέσα μου φωνάζει ότι υπάρχει ελπίδα, μπορούμε να διαλύσουμε το σκοτάδι. Τρέχω. Και ξάφνου πίσω μου τρέχουν χιλιάδες κρατώντας στα χέρια τους κεριά αναμμένα με φλόγες παράταιρες μπολιασμένες από τη σκέψη αυτών που άναψαν και το δικό μου κερί. Η Αμαλίας γέμισε κόσμο. Και η Μητροπόλεως. Και το Σύνταγμα. Και όλη η Αθήνα. Και όλη η Ελλάδα.
Σημεία αναφοράς υπάρχουν. Ταγοί πολιτισμού , πορείας δημιουργικής. Καιρός να τους ακολουθήσουμε…
Αχιλλέας Σ. Σπυρόπουλος
*Υμηττός…με ορθή γραφή που δεν την επηρεάζει η κεκτημένη ταχύτητα και ο παλμός των τόσο πολλών σκέψεων που μπορεί να γράψει ο περιηγητής στην οικία Κατακουζηνών
Το σπίτι του Βαλή της και της Λητώς του είναι ένα ολόγιομο πρωινό. Διαβάζοντας το βιβλίο, δε μπορούσα στιγμή να φανταστώ πως θα καθόμουν να πιω το νερό μου και να κουβεντιάσω στο γαλάζιο υπνοδωμάτιο, αυτό που είχε προηγουμένως τα τέσσερα φιλιά του Γουναρόπουλου, τα ναυτάκια του Τσαρούχη μπροστά καραβάκια που αγαπούσε η Λητώ, τη θάλασσα κι άλλα τόσα! Εκεί που κούρνιαζε τόση αγάπη, εκεί που κυκλοφορούσαν τα αερικά της εποχής…εκεί που ό,τι είναι παρελθόν είναι πρόλογος. Αυτή η Σαιξπηρική φράση είναι σα να ακούγεται από τα παράθυρα του σπιτιού κι από τον αέρα που χτυπά τα πίσω τζάμια του γραφείου. Αυτά που κάποτε αγνάντευαν την Ακρόπολη χωρίς τα γειτονικά τσιμέντα. Κι οι πόρτες των εποχών που μοιάζουν τόσο ζωντανές λες και πίσω τους κρύβονται η Λητώ κι ο Βαλής της, έτοιμοι να βγουν και να υποδεχθούν το κάθε πνεύμα, να καθίσουν στο σαλόνι, να του προσφέρουν καλούδια ταπεινά και να βγουν στο μπαλκόνι να πετάξουν πέρα από τον Υμμητό, να φτάσουν στη Μυτιλήνη, στο Παρίσι, την Αμερική…σε χώρες πολλές και να κάνουν μια στάση στα Μέθανα του έρωτά τους. Ενός έρωτα και μιας ψυχής που καίνε με το λυχνάρι τους κάθε επισκέπτη ως την τελευταία ρανίδα του.
5. 10. 2017 παρουσίαση του βιβλίου της φίλης Μαρίας Κορμά τέσσερα ποδαράκια, φιλαράκια μου! Συγχαρητήρια Μαρία Κορμά
Ο χώρος αυτός ξυπνάει μνήμες από όμορφες εποχές στην Ελλάδα. Η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα είναι πολύ μακριά από τις εποχές αυτές. Ας πάρουμε όμως δύναμη από το παρελθόν!
Σταυρούλα Ρακιτζή
Ψυχολόγος
Βροχή, απόγευμα όμοιο μ’ αυτά της Γηραιάς Αλβιώνας το χθεσινό. Ο Κήπος όμορφος με καθάριο πρασινωπό χρώμα, ο Λυκαβηττός μουντός, περήφανος και η Ακρόπολη εκεί μας φυλά με το βάρος κ με το αλάφρωμα της ταυτόχρονα απόλυτο σημείο των χρονικών κύκλων της αιώνιας αυτής πόλης. Στο εσωτερικό Γκίκας, Γουναρόπουλος, Chagall. Στις διάφορες γωνιές του σαλονιού σαν ν’ ακούγονται πάλι οι συζητήσεις των θαμώνων που ένιωσαν εδώ την φιλία με την αληθινή έννοια της. Camus, Faulkner, Ionesco, Σεφέρης, Ελύτης κ άλλοι πολλοί. Κλίμα αθηναϊκό, αστικό, από την κρήνη της Λήθης κρυμμένο. Ρίζα παλιά με κάλεσε εκεί η μαυροβουνιώτικη η οποία αγωνίστηκε αρκετά τα πρώτα χρόνια της λύτρωσης του Έθνους. Με δέχτηκε εκεί με δύο φίλους με κέρασμα παραδοσιακό η Σοφία Πελοποννησίου η οποία αγωνίζεται για την συνέχεια της προσφοράς του ευγενούς ζεύγους. Η παρουσίαση της εξαιρετική. Συναισθήματα πλούσια από τον κάθε χώρο. Το γραφείο όμως είναι η κορωνίς, ο πολυτιμότερος αδάμας του διαδήματος. Ναός Αρετής και Σοφίας, με την οσμή των παλαιών βιβλίων να σε υποδέχεται. Μετά από ώρα το Steinway σε χαιρετά με μια μελωδία και μαζί του ένας Picasso. Όλα κλείνουν με την ευχή αυτής της συνέχειας. Γιατί όταν πατάς πλέον την Αμαλίας αντικρίζεις κ πάλι το τώρα.
Η ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗ, ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΗ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΕΛΛΑΔΑ
Πριν λίγες μέρες παρακολούθησα την παράσταση με ποιητικά κείμενα του Ανδρέα Εμπειρίκου η ‘Των Ήχων Πανεσπερμία΄ που σκηνοθέτησε η φίλη Ελένη Γεωργοπούλου. Εκφραστική, ηχητική μυσταγωγία! Η ηθοποιός Αιμιλία Βάλβη σε καθηλώνει με την εκφραστική, αισθησιακή, βαθιά εσωτερική παρουσία της. Ο Ηθοποιός-Μουσικός Μιχάλης Κλαπάκης σε ταξιδεύει με ήχους από πρωτόλεια μουσικά όργανα από όλο τον κόσμο, που αντικαθιστούν τον λόγο στην έκφραση των συναισθημάτων. Η Ελένη δημιούργησε με ελάχιστο προυπολογισμό μία απολαυστική, ποιοτική θεατρική παράσταση στην οικία των Άγγελου και Λητούς Κατακουζηνού στο Σύνταγμα, με θέα την Βουλή. Ο Α. Κατακουζηνός ήταν επιφανής Ψυχίατρος και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών που υπηρέτησε ανιδιοτελώς την ιατρική επιστήμη, ενώ συμμετείχε ενεργά στην πνευματική ζωή της Αθήνας. Το Ιδρυμα Κατακουζηνού διευθύνεται από την Σοφία Πελοποννησίου η οποία με αγάπη, αφοσίωση και πολύ προσωπική δουλειά διατηρεί με ελάχιστη οικονομική υποστήριξη μία σημαντική νησίδα της πνευματικής, επιστημονικής και κοινωνικής ιστορίας μας.
Μέσα σε ένα βράδυ ήρθα σε πυκνή, έντονη επαφή με την Παράλληλη Ελλάδα των ανιδιοτελών, αφοσιωμένων και ποιοτικών Ελλήνων που κάνουν την διαφορά και μας κρατούν αισιόδοξους ότι η χώρα αυτή έχει μέλλον. Υπόκλιση Θαυμασμού, Ευγνωμοσύνη …
Θα θέλαμε θερμά να σας ευχαριστήσουμε για τη δυνατότητα που μας δώσατε να επισκεφθούμε την οικία Αγγέλου και Λητούς Κατακουζηνού στο πλαίσιο εκπαιδευτικής επίσκεψης στην Αθήνα (23.4.2017) οργανωμένης για τους φοιτητές της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πολυτεχνείου Κρήτης.
Πέραν όμως από την σημαντική εμπειρία της επίσκεψης στην οικία θα θέλαμε να σταθούμε στην θερμή υποδοχή αλλά και στις εμπνευσμένες ξεναγήσεις σας οι οποίες απεκάλυψαν αθέατες, άκρως ενδιαφέρουσες πτυχές ουσιαστικά ενός άλλου «κατοικείν».
Οι φοιτητές μας έμειναν εντυπωσιασμένοι όχι μόνο από την ποιότητα της αρχιτεκτονικής της κατοικίας και των σημαντικών έργων τέχνης που αυτή περιλαμβάνει αλλά και από την κοσμιότητα των τρόπων και την διάχυτη έκφραση σεβασμού πρός τις αξίες της γνώσης, του πνεύματος και της τέχνης που πρυτανεύουν στο περιβάλλον αυτό. Τους δόθηκε η ευκαιρία να αντιληφθούν σε βάθος την έννοια του αστικού τρόπου ζωής, κάτι που στις μέρες μας αν δεν έχει αθεί σίγουρα έχει υποτονήσει. Είπαν χαρακτηριστικά «κ. Κωτσάκη, εδώ είναι άλλη Ελλάδα».
Ίσως αυτή ήταν η σημαντικότερη συμβολή της εκπαιδευτικής μας επίσκεψης για την οποία σας είμαστε ευγνώμονες.
Ένα εξαιρετικό σπίτι-μουσείο!
Αισθάνομαι τυχερή που μου δόθηκε η ευκαιρία να το επισκεφτώ και να γνωρίσω την ιστορία δύο υπέροχων ανθρώπων που θα πρέπει να αποτελεί έμπνευση για όλους τους νέους ανθρώπους.
Σας παρακαλώ συνεχίστε την προσπάθεια διατήρησης του…
Ενας εξαιρετικος χωρος και εζησαν δυο υπεροχοι ανθρωποι!
ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΙΔΡΥΜΑ – ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ ΤΗ ΚΥΒΕΛΗ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗ . ΥΠΕΡΟΧΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΟΜΟΡΦΟΣ ΧΩΡΟΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟ Δ.Σ. ΓΙΑ ΟΣΑ ΚΑΝΕΙ ..
Προς το ΔΣ Ιδρύματος Κατακουζηνού
Ήτανε ιδιαίτερη χαρά για μένα, η πραγμάτωση της βραδιάς αφήγησης στο ΄Ιδρυμα Κατακουζηνού. Κι αυτό το οφείλω σε σας και στην εμπιστοσύνη που μου δείξατε.
Ο χώρος διαθέτει μία λιτότητα και αρμονία χρωμάτων.
“Μακάρι να βρίσκαμε τέτοιους χώρους για το παραμύθι” είπαν οι μουσικοί που για πρώτη φορά συνεργαζόμασταν.
“Πολύ ταιριάζει στην αφήγησή σας ετούτος ο χώρος” είπε μία κυρία. Το δικό μου αίσθημα ήταν πως απ’ τη μεριά του κοινού υπήρχε μία σιωπή, σιωπή προσήλωσης και αφοσίωσης στο λόγο του παραμυθιού. Η οργάνωσή σας δε, υπήρξε υποδειγματική.
Πολύ θα χαρώ με τη νέα χρονιά να μας δεχθείτε ξανά!
Σας ευχαριστώ
Μαρία Μπάκα
Η οικία-μουσείο του Άγγελου και της Λητώς Κατακουζηνού μας χάρισε μια μοναδική εμπειρία. Ο χώρος αποπνέει μια ζεστή ατμόσφαιρα, που παρακινεί την φαντασία να μεταφερθεί σε εκείνα τα χρόνια της εποχής του μεσοπολέμου, μιας εποχής με σημαντικούς ανθρώπους, που στέγαζαν στον συγκεκριμένο χώρο για χρόνια την πνευματική τους περιουσία. Ένα ζωντανό κομμάτι της νεοελληνικής μας ιστορίας πέρασε από την οικία Κατακουζηνού. Μας χαροποιεί ιδιαίτερα η γνωριμία μας με αυτό το παρελθόν. Η ουσιώδης ξενάγηση και η θερμή φιλοξενία της κας Πελλοπονησίου έκανε την επίσκεψή μας στην οικία ακόμη πιο συναρπαστική!
Ένα όμορφο ταξίδι γεμάτο αναμνήσεις, ζωή, συναντήσεις, τέχνη, πολιτισμό, έρωτα, φιλία και όλα αυτά συγκεντρωμένα στο σπίτι της οδού Αμαλίας 4. Σε κάθε γωνιά αυτής της οικίας συναντάς το στίγμα και το χαρακτήρα του Άγγελου και της Λητώς Κατακουζηνού αλλά και άλλων σπουδαίων καλλιτεχνών και πνευματικών της γενιάς εκείνης και όλα αυτά μέσα από τη ζεστή και ζωντανή αφήγηση της ξεναγού. Αξίζει να την επισκεφτεί κανείς γιατί θα ταξιδέψει σε μια άλλη εποχή, σε μια εποχή που μπορεί να μας εμπνεύσει και σήμερα, ιδιαίτερα εμάς τους νέους. Συγχαρητήρια για την προσπάθεια και ευχαριστούμε για την όμορφη φιλοξενία!
Η επίσκεψη στην οικία Κατακουζηνού είναι μια μοναδική εμπειρία , καθώς εκεί βρίσκεται συγκεντρωμένη όλη η καλλιτεχνική, πνευματική και πολιτική ιστορία της Ελλάδας του προηγούμενου αιώνα! Ένα σπίτι – μουσείο γεμάτο έργα τέχνης και αναμνήσεις μιας άλλης εποχής που αξίζει αναμφίβολα όλοι να το επισκεφτούν!
Η οικία Κατακουζηνού, σου ανοίγει τις πόρτες της και αυτομάτως μεταφέρεσαι σε μια άλλη δεκαετία. Οι πίνακες ζωγραφικής, τα αντικείμενα, που κάθε ένα από αυτά κρύβει μία ιστορία, σε εντυπωσιάζουν, αλλά δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στο ήθος, στην υπομονή και στην επιμονή των ανθρώπων που συνέβαλαν στη διατήρηση της οικίας και πέραν των δυσκολιών και των εμποδίων που συνάντησαν, πίστεψαν στο ότι θα τα καταφέρουν και κατά τη γνώμη μου τα κατάφεραν !
Η Ελλάδα που τρώει τα παιδιά της…η Ελλάδα που αντιστέκεται…η Ελλάδα που επίμένει…που κόντρα στη λογική κυνηγάει τ΄όνειρο και όχι το χρήμα…που αγαπά το ωραίο, το μεγάλο και τ’αληθινό…μιά οικία, ένα σπίτι-παράθυρο σ’ένα κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας, που είναι ωστόσο παλιά σαν το χρόνο σ’αυτήν εδώ τη χώρα που πληγώνει και ματώνει όσους αγαπούν με την καρδιά κι όχι με το μικροσυμφέρον και την κοντόφθαλμη και πρόσκαιρη ψευδοευδαιμονία της εξουσίας…η ιστορία δυο υπέροχων και ξεχωριστών πλασμάτων που είχαν την τύχη ή τη μοίρα να γνωριστούν και ν’αγαπηθούν, να αγαπήσουν τα ίδια πράγματα και να κυνηγήσουν με όραμα τα όνειρά τους…μια συγκλονιστική εμπειρία που με το λόγο και τη φλόγα της κ. Πελλοπονησίου αποτελεί μια μοναδική, ανεπανάληπτη εμπειρία ζωής!!!
Σε κανένα άλλο μέρος δεν μπορείς να προσεγγίσεις τόσο καλά την «αίσθηση» που θα πρέπει να απέπνεε η αστική Αθήνα κατά τις δεκαετίες ’50 – ’70.
Αρκεί να ανοίξεις την είσοδο της πολυκατοικίας επί της πολυσύχναστης Αμαλίας και ευθύς μεταφέρεσαι σε έναν άλλο κόσμο. Ανεβαίνοντας τα σκαλιά (αυτά τα σκαλιά που είχαν ανέβει τόσοι και τόσοι θαυμαστοί, από τον Σεφέρη, τον Χατζηκυριάκο-Γκίκα και τον Χατζιδάκι έως τον Faulkner και τον Camus) ο χρόνος αρχίζει να κυλάει πιο ήρεμα και ατμόσφαιρα είναι αρχοντική.
Το σπίτι είναι άψογα διατηρημένο και η ηθική των υπεύθυνων του χώρου παραπέμπει στην αυθεντική ανθρωπιά που σπάνια βρίσκει κανείς στις ημέρες μας.
Ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί ελεύθερα από δωμάτιο σε δωμάτιο. Ανάλογα με το ειδικό ενδιαφέρον του καθενός, το σπίτι μπορεί να προσφέρει μια ευρεία γκάμα προσλαμβανουσών. Στον πόλο του φαντασιακού, μπορείς να δημιουργήσεις όμορφες εικόνες για τη ζωή, τις συνήθειες, τη μόδα και τις συζητήσεις της παλιάς, αστικής Αθήνας. Στον πόλο του γνωστικού, μπορείς να λάβεις εμπεριστατωμένες πληροφορίες για τη ζωή και το έργο της λεγόμενης «γενιάς του ’30», τόσο της ελληνικής όσο και της διεθνούς. Για τη βόλτα και μόνο, το μάτι ευφραίνεται βλέποντας τη θέα από το όμορφο μπαλκόνι του διαμερίσματος (μία θέα που κάνει και τους πιο δύσπιστους να δουν τη Βουλή με άλλο μάτι).
Προσωπικά, ένιωσα μαγικά, μπόρεσα να «ταξιδέψω» σε άλλα μέρη και σε άλλους καιρούς και εμπνεύστηκα ακόμη και για τη δική μου γενιά – τη γενιά του ’90. Για να δούμε αν θα καταφέρουμε κι εμείς να βγάλουμε μία γενιά του ’30 – δική μας και αλλιώτικη, μα αντίστοιχη, όπως όμορφα διατύπωσε η υπεύθυνη κυρία του χώρου!
Αισθάνομαι την ανάγκη να σας ευχαριστήσω για την εξαιρετική ξενάγηση που μου κάνατε στα εκθέματα της συλλογής Κατακουζηνού.Για τις εντυπώσεις μου από την έκθεση έχω γράψει στο σχετικό βιβλίο επισκεπτών.Όμως,χάρη σε εσάς η επίσκεψη αυτή μετατράπηκε σε ψυχικό γεγονός για μένα.Με μεταφέρατε στον υπέροχο κόσμο του ζεύγους Κατακουζηνού και μου μεταγγίσατε τον θαυμασμό και την εκτίμηση που τρέφετε για τους δύο σημαντικούς αυτούς ανθρώπους.Είμαι ευτυχής που σας γνώρισα και εύχομαι να έχετε υγεία και δύναμη να συνεχίσετε το έργο σας.
Βίκη Ψαρογιαννοπούλου
Δ/ντρια Βαρβακείου Ιδρύματος
Καλή δύναμη να έχετε, να μας “ντύνετε” τις ημέρες μας με όλα τα υπέροχα που διοργανώνετε!
Σας ευχαριστώ από καρδιάς, που κάνετε την καθημερινότητά μου τόσο ποιητική*:) χαρούμενος
Κατερίνα Γουλιέλμου
εκπαιδευτικός
Σας ευχαριστώ θερμά για την ομορφιά,σεμνότητα και άρωμα πνευματικότητας
Των Έργων σας
Που σκορπίζετε απέριττα και γενναιόδωρα
Όπως το Ανοιξιάτικο τραγούδι των πουλιών στο ξημέρωμα
Με τόση αξιοπρέπεια……
Εξυψώνοντας όλους μας…..
Ιωάννα Κιλίμη
Ζωγράφος Art Therapist
Ευχαριστίες σε όλη την ομάδα που κρατά ζωντανό το Ίδρυμα, να έχετε δύναμη και επιμονή στο καλό έργο που υπηρετείτε, μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει, πολύτιμα σε μια τόσο κακή μάλιστα συγκυρία. Πάντα επιτυχίες!
Σταύρος Ι. Αρβανιτόπουλος
“Οι εικαστικές εκθέσεις διαφοροποιούνται ως προς τον σχεδιασμό τους. Κάποιες δημιουργούνται στο μυαλό του επιμελητή αφού έχει δει έναν υποψήφιο χώρο και κάποιες ανεξαρτήτως του χώρου. Είναι αλήθεια ότι είναι θετικό να βρεθεί νωρίς ο χώρος-πλαισιο γιατί οι εικαστικοί έχουν από πριν εικόνα για το που θα ενταχθεί το έργο τους. Αν πρόκειται για επανάχρηση, εμπνέονται από αυτόν, δανείζονται από τη δυναμική του, από την αύρα των ανθρώπων που τον κατοίκησαν, από την ιστορικότητα των αντικειμένων και ειδικά σε αυτήν την περίπτωση και από το εξωτερικό περιβάλλον. Όταν επισκέφθηκα πρώτη φορά την οικία των Κατακουζηνών στο Σύνταγμα και με ξενάγησαν σε αυτήν οι υπεύθυνοι του χώρου κατάλαβα ότι τα μέλη της ομάδας που είχα συνθέσει θα ενθουσιασθούν μαζί του, όπως και συνέβη. Οι δεκαοκτώ γυναίκες εικαστικοί Ελένη Αγγέλου, Άρτεμις Αλκαλάη, Βlanka Amezkua, Μυρσίνη Βαρδοπούλου, Δέσποινα Θεσσαλονικέως – Γεωργιάδη, Γεωργία Γκρεμούτη, Εύα Γουλάκου, Ευφροσύνη Έλληνα, Μαριλένα Ζαμπούρα, Άννα Θεοχαράκη, Σταυρούλα Καζιάλε, Μαριγώ Κάσση, Χάγια Κοέν, Christina Mitrentse, Ελένη Παυλοπούλου, Σοφία Πολίτη, Έφη Φουρίκη και ΚατερίναΧριστοφορίδη, περιπλανήθηκαν στα δωμάτια αυτού του όμορφου διαμερίσματος, άκουσαν ιστορίες για το ζευγάρι, διάβασαν λεπτομέρειες για τη ζωή τους και χωρίς να είναι αυτός ο στόχος, ενσωμάτωσαν στοιχεία του στη δουλειά τους.
Η έκθεση που ετοιμάζαμε με τίτλο «Γυναικεία Μυκονιάτικη Ενδυμασία: Μια σπουδή στον Αιγαιακό Πολιτισμό», αφορούσε ένα σύνολο εικαστικών έργων επηρεασμένων από την ιστορικότητα της αιγαιακής ενδυμασίας. Σχεδιάσθηκε για να πλαισιώσει την παρουσίαση της αναδημιουργίας της γυναικείας ενδυμασίας του 18ου αιώνα από τον θεατρικό σκηνογράφο και ενδυματολόγο Γιάννη Μετζικώφ και παρουσιάσθηκε στις 29 Απρίλη, 2015 στο σπίτι-μουσείο των Κατακουζηνών. Όπως ήταν αναμενόμενο το αποτέλεσμα όλης αυτής της δημιουργικής όσμωσης προκάλεσε ένα πανδαιμόνιο (τηρουμένων των δυνατοτήτων του χώρου) επισκεπτών το βράδυ των εγκαινίων αλλά και όλες τις ημέρες που η μυκονιάτικη ενδυμασία και τα έργα έμειναν εκεί. Οι επισκέπτες δεν ήξεραν τι να πρωτοθαυμάσουν, τον χώρο ή τα έργα. Άλλωστε πρόκειται για έναν χώρο υψηλής αισθητικής και ειδικού πολιτισμικού βάρους. Θαρρώ ότι αν ήταν από μια μεριά η Λητώ Κατακουζηνού θα ήταν πολύ ευχαριστημένη για την ημέρα αυτή που στο, πάντα φιλόξενο σπίτι της, διοργανώθηκε μια ακόμη επιτυχημένη γιορτή. Φυσικά υπήρχαν και δυσκολίες, που δεν υπάρχουν άλλωστε; Ίσως αυτές έκαναν το εγχείρημά μας ακόμη πιο επιτυχημένο. Εις το επανιδείν λοιπόν”
Mina A. Karagianni
Museologist – Curator
@museum.ephemera
Quasi davanti al Parlamento greco si trova la casa museo di Angelos e Leto, aperta grazie ad un gruppo di volontari.
Angelo Katakouzenos,originario di Lesvo, era uno psichiatra,con studi e collaborazioni all’estero (si laureo’ in Francia e lavoro’ negli Stati Uniti),fu il fondatore della prima unita’ psichiatrica nel piu’ grande ospedale di Atene.
Parallelamente alla professione di medico,coltivava,insieme alla moglie Leto,la passione per l’arte e la letteratura. La casa di Angelos e Leto divenne forse il salotto culturale piu’ in vista di Atene:qui si riunivano i piu’ importanti artisti e scrittori greci ,nonche’ stranieri (es.Camus,Faulkner etc). Angelos e Leto,insieme alla cosiddetta “generazione 1930”,furono molto impegnati nella modernizzazione culturale della Grecia,aprendo la propria casa alle idee dell’avanguardia europea.
Non ebbero figli.
La casa,al quinto piano,gode di una vista bellissima su Piazza Syntagma,la collina del Lycabetto,i Giardini nazionali. Belli gli arredi,i quadri (per la maggior parte di pittori greci,come Vassiliou e Ghika, ma anche due piccole opere minori di Chagall,che regalo’ un ritratto a Leto),gli infissi (bellissime le porte decorate con le quattro stagioni),lo studio in cui Angelo esercitava (la sua scrivania fu disegnata da un noto architetto greco ed e’ davvero notevole).
La casa e’ visitabile su richiesta:ho scritto una mail all’indirizzo trovato sul sito della casa museo e la signora Sophia mi ha proposto giorno ed orario per la visita. Sophia e’ stata gentilissima (insieme al collega Nikos),ci ha accolto e spiegato la storia di questa casa. La visita e’ gratuita,e’ possibile pero’ lasciare un’offerta.
Αγαπητή Σοφία
Θα ήθελα εκ μέρους του παραγωγού Γιώργου Χρυσαφάκη,της δημοσιογράφου Βαρβάρας Γκιγκιλίνη κι εμού
να ευχαριστήσω από καρδιάς εσένα προσωπικά αλλά και το ΔΣ του Ιδρύματος
για την ωραία βραδιά που μας χαρίσατε,
δίνοντάς μας την ευκαιρία να προβάλλουμε για πρώτη φορά στην Αθήνα το ντοκιμαντέρ μας “TERIADE” ανταποδίδοντας έτσι και την αμέριστη συμπαράστασή σας ,όταν αυτή χρειάστηκε.
Είναι πολύ ενθαρρυντικό να σε υποστηρίζουν και έμπρακτα
άνθρωποι με τους οποίους μπορείς να μοιράζεσαι μια κοινή αγάπη για τη διατήρηση
μιας Μνήμης,μιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς,μιας Ιστορίας.
Σίμος Κορεξενίδης
Σκηνοθέτης
Αναμνήσεις
Με πολλή χαρά σας στέλνω κάποιες σκέψεις.
Θυμάμαι μια συνέντευξη της Λητούς Κατακουζηνού στο Βήμα πριν από πολλά χρόνια.Πρέπει να ήμουν κοντά στα 20 τότε κι είχα εντυπωσιαστεί απ’ την αγάπη της για τον Άγγελο αλλά κι απ’ τα όσα έλεγε για την κοινή ζωή τους. Πολλές φορές είχα σκεφτεί να πάω να χτυπήσω το κουδούνι αλλά πάντα δίσταζα… τι θα έλεγα…
Φανταστείτε λοιπόν πώς ένιωσα όταν χρόνια αργότερα μπόρεσα να διαβώ την πόρτα αυτού του διαμερίσματος που είναι μνημείο αθηναϊκού μεγαλοαστικού σπιτιού του ’60 αλλά συγχρόνως το καταφύγιο δυο ανθρώπων που ερωτεύτηκαν τόσο πολύ και τόπος πολιτισμού που δεν είχε σύνορα αφού από κει παρέλασαν όλες οι μεγάλες πρσωπικότητες του 20ου αιώνα.
Να είστε καλά που το φροντίζετε και το συντηρείτε κόντρα στις δυσκολίες που φαντάζομαι ότι θα έχετε…
My first visit to The Angelos and Leto Katakouzenos Foundation was for a private dinner with wonderful company including of course, Sophia Peloponnisiou. She invited us into the space and it was like walking back in time. From the moment I first set foot in this home I felt it’s special energy, that no doubt came from the exceptional couple, Angelos and Leto Katakouzenos that lived there for so many years. Their home is a part of Athens from the past, from another era long gone but not forgotten. Not forgotten is this era, as it is dear to so many Greeks and Athenians now, this era of Athens in it’s brighter and more positive moments. The feeling of positivity, solidity and creativity that was a part of this era comes alive in The Angelos and Leto Katakouzenos Foundation through the art that hangs on the walls, the historical pictures that are spread around the apartment and all the rest that is inside this unique home.
After Sophia invited me to perform here I became very excited about the idea. I wanted to present something different as the Oikia Katakouzenos is such a particular venue. I decided to collaborate with storyteller Sassa Voulgari and pianist Yiannis Aeriniotis and we produced “Nekroloulouda” all together. The acoustics were lovely but more than anything else, the feeling that Sophia and everyone else at Oikia Katakouzenos gave me as well as the energy of this home became an inspiration to me and helped me to perform and express myself in what I hope was an unique performance in this unique venue for all the audience to enjoy.
Thank you for a wonderful experience!
– Laura Mamakos
Soprano
Aγαπητοί φίλοι
Με μεγάλη μου χαρά συμμετέχω στον εορτασμό των 8 χρόνων του Ιδρύματός σας. Εχω υπάρξει απο την πρώτη στιγμή θαυμάστρια του έργου που μας προσφέρετε με το άνοιγμα της οικίας Κατακουζηνού στο ευρύτερο κοινό και τις θαυμάσιες εκδηλώσεις που διοργανώνετε για να αναβιώσετε το λαμπρόν παρελθόν του ζεύγους Κατακουζηνού.
Τι να πρωτοθυμηθώ απ’όσα θαυμάσια μας παρουσιάσατε τα χρόνια αυτά. Εκθέσεις αξιόλογες και πρωτότυπες, διαλέξεις, μουσικές πρωτοποριακές. Ιδέες μοναδικές, θεατρικά αξέχαστα, μπαζάρ ιδιαίτερα. Ομολογώ ότι μου είναι αδύνατόν να ξεχωρίσω κάτι απ’όλα αυτά. Σταματώ π.χ.στο περυσινό σεμινάριο καλλιγραφίας και την αντίστοιχη έκθεση που πραγματικά μ’εντυπωσίασε αλλά και τόσα άλλα, όπως παρουσιάσεις βιβλίων και θεατρικά δρώμενα σε αντιστοιχία με το ίδιο το υπέροχο αυτό οίκημα.
Από μόνη της η οικία Κατακουζηνού είναι ένα θαύμα γούστου και καλαισθησίας αλλά και ζωντανής ιστορίας και τέχνης. Θαυμάζω τις αντοχές σας σε τόσο δύσκολες εποχές να κρατήσετε ζωντανό με τις ιδέες σας ένα Κέντρο Πολιτισμού
που τόσα πολλά πρόσφερε στο παρελθόν.
Να ευχηθώ πάντα τέτοια και οι προσπάθειές σας ευοδωθούν άλλα τόσα και περισσότερα χρόνια. Εμείς πάντως θα είμαστε στο πλευρό σας.
Ευχαριστούμε και πάλι
Λήδα Μοσχονά
Αγαπητή Σοφία
Σε συνέχεια του καλοκαιρινού μηνύματος του Ιδρύματος Κατακουζηνού, σας στέλνω με πολύ αγάπη φως αισιοδοξίας από την γενέτειρα Καβάλα όπου βρίσκομαι.
Θυμάμαι με πόση αγάπη και αποτελεσματικότητα κάνατε τα πρώτα βήματα της προσπάθειας ανάπτυξης της ιδέας “Οικεία Κατακουζηνού”. Χρειάζεται αφοσίωση, έμπνευση και πάθος, για να έχει συνεχή επιτυχημένη παρουσία στα δρώμενα της πόλης. Παραβρέθηκα σε διαλέξεις, εκθέσεις, παρουσιάσεις, εντός και εκτός της “Οικείας” και πάντα έπαιρνα μαζί μου ικανοποίηση ψυχής.
Καλό Καλοκαίρι. ΘΑΛΕΙΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ.
Ήξερα για την οικία Κατακουζηνου,απο αφηγήσεις φίλων γιαυτο το μοναδικό συγκερασμό πρόσφατης Ιστορίας και Τέχνης.
Παντα αποζητούσα, ενα τροπο να το επισκεφτώ και να εχω μια γεύση του τι σήμαινε, καλλιτεχνικό σαλόνι στην παληα Αθηνα. Έχοντας δε διαβάσει το βιβλιο, Ο Βαλής μου, αναπολούσα αυτη την μοναδικά ιστορική στιγμη που ένωσε με δεσμούς φιλίας και δημιουργικότητας τόσο μοναδικούς ανθρώπους της τέχνης και των γραμμάτων.
Ένοιωσα λοιπόν πολυ χαρουμενη που επισκέφτηκα και ξεναγήθηκα σε αυτο το μοναδικο σπιτι, αντιπροσωπευτικο μιας πολης που συρρικνώνεται, και ιδιαιτερα περήφανη που ανήκω στους φίλους πλεον της οικίας Κατακουζηνου.
Είχα την τιμή να φιλοξενηθεί η έκθεσή μου με χειρόγραφα ποιητών της γενιάς του 30 στους χώρους της Οικίας Κατακουζηνού. Η έννοια τιμή στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι τυπική αλλά ουσιαστική. Ο χώρος διατηρεί και ουσιαστικά μεταδίδει όλη των ατμόσφαιρα του φιλοσοφικού σαλονιού της εποχής του χωρίς το γλυκανάλατο στοιχείο της νοσταλγίας. Η μόνιμη αίσθηση ότι τα πνεύματα των ανθρώπων που πέρασαν από εκεί δεν έφυγαν ποτέ βρίσκεται σε όλους τους χώρους του. Το στοιχείο του σπιτιού – μουσείου σπάνιο για την Αθήνα,οι επιλεγμένες και τόσο ιδιαίτερες εκδηλώσεις του, οι άνθρωποι του που όταν σου περιγράφουν τον χώρο έχεις την αίσθηση ότι μιλάνε για το σπίτι τους’ όλα συναινούν στο να αποτελεί η οικία Κατακουζηνού ένα πραγματικά σπάνιο κόσμημα για την χώρα μας και όχι μόνο για την Αθήνα. Ευχαριστώ την Σοφία Πελοπονησίου που άοκνα και ανιδιοτελώς επιμελείται των πάντων συμπεριλαμβανομένης της καταπληκτικής και εμπνευσμένης επιμέλειας της προσωπικής μου έκθεσης καθώς και τον Νίκο Κιχέμ για την διαρκή παρουσία και βοήθειά του.
Ένας ακόμα λόγος να πεις
πως αξίζει στην Αθήνα να ζεις…
Αξιότιμοι Κυρίες, Κύριοι
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά για την φιλοξενία, ακόμα μία φορά, της εκδήλωσης του ΠΜΣ «Διεθνής Ιατρική Διαχείριση Κρίσεων Υγείας» της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στο Ίδρυμα «Αγγέλου και Λητώς Κατακουζηνού». Από την πρώτη επίσκεψη στους χώρους του Μουσείου πέρυσι με τους φοιτητές μας διαπιστώσαμε πόσο σημαντικό είναι να επιχειρήσουμε την διασύνδεση του πανεπιστημίου με το Ίδρυμά σας. Είμαστε ικανοποιημένοι για το γεγονός ότι μας δεχθήκατε για δεύτερη φορά στο μουσείο από όπου όλοι οι συμμετέχοντες έφυγαν και πάλι ενθουσιασμένοι και πλήρεις εντυπώσεων.
Ευχαριστούμε ιδιαίτερα την κα Πελοποννησίου-Βασιλάκου για την πολύ ενδιαφέρουσα ξενάγηση στους χώρους της ιστορικής οικίας Κατακουζηνού που με πάθος μας μετέφερε τόσο την ζωή και το έργο του ζεύγους Κατακουζηνού όσο και την ατμόσφαιρα της εποχής που έζησαν καθώς και του καλλιτεχνικού τους κύκλου.
Ελπίζουμε πως όχι μόνο θα καθιερώσουμε ετήσια επίσκεψη στο Ίδρυμα αλλά θα δοθεί η ευκαιρία να αναπτύξουμε από κοινού και άλλες πρωτοβουλίες και εκδηλώσεις.
Με εκτίμηση
Θεόφιλος Ρόζενμπεργκ
Χειρουργός
Αναπληρωτής Καθηγητής
Συντονιστής του ΠΜΣ
ΔΙΕΘΝΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗ- ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΡΙΣΕΩΝ ΥΓΕΙΑΣ
Καλημέρα,
& Συγχαρητήρια σε όλους σας!
Είχα την χαρά να παρακολουθήσω την εξαιρετική παράσταση – θεατρική αφήγηση του έργου “Ο Σημαδιακός” του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, την Κυριακή 21-02-2016.
Παρακαλώ θερμά, όπως διαβιβάσετε στις δυο ερμηνεύτριες και σε όλους τους συντελεστές της παράστασης, τα ειλικρινή συγχαρητήριά μου για την υψηλού επιπέδου και αξιέπαινη δουλειά τους.
Καλή συνέχεια και πάντα επιτυχίες.
Με εκτίμηση
Μαρία Μπουλούκου
H επίσκεψη στην κατοικία ήταν για εμάς μια πολύ ιδιίατερη εμπειρία στον χώρο και στον χρόνο, ενώ η ξενάγηση μας ταξίδευε στην ατμόσφαιρα της τότε εποχής, στη ζωή του ζευγαρίου, στην ιστορία της Αθήνας.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ!
Συγχαρητηρια και πολλές ευχαριστίες για την σημερινή ευκαιρία που μας δώσατε να ονειρευτουμε μια άλλη Αθήνα! Ιδιαίτερα τον Κο Νίκο που με την ξενάγηση του στον χώρο , μας βοήθησε σε αυτό….και την καθηγήτρια μας κα Ελ Λαζαρίδου που μας πρότεινε να έρθουμε κοντά σας.
Σακανταρη Θεανώ από την ομάδα μαθηματων ιστοριας της τέχνης του δημ Πειραιά.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω προσωπικά την κυρία Σοφία Πελοποννησίου καθώς και τον Νίκο Κοτσαμπουγιούκη για την μοναδική ευκαιρία που μας έδωσαν να επισκεφθούμε την οικία Κατακουζηνού στις 24 Οκτωβρίου 2015. Η επίσκεψή μας πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια εκπαιδευτικής εκδρομής τριανταμελούς ομάδας Γερμανών φοιτητών αρχιτεκτονικής από το Πολυτεχνείο του Darmstadt, οι οποίοι μελετούν την πόλη της Αθήνας και την αθηναϊκή πολυκατοικία κατά το τρέχον ακαδημαϊκό εξάμηνο. Η επίσκεψη στην οικία Κατακουζηνού και η υπέροχη ξενάγηση στο χώρο, μας έδωσε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε μια πολύ σημαντική πτυχή της νεότερης ιστορίας της πόλης μέσα από τον προσωπικό χώρο του Άγγελου και της Λητώς Κατακουζηνού. Η άψογη διατήρηση του χώρου και των αυθεντικών αντικειμένων και επίπλων μας μετέφεραν για λίγο σε μιαν άλλη εποχή και μας έκαναν να φανταστούμε το σπίτι αυτό σε πλήρη λειτουργία και γεμάτο ζωή. Σίγουρα μια πολύ έντονη εμπειρία για όλους μας και ιδιαίτερα για τους Γερμανούς επισκέπτες!
Θα ήθελα κλείνοντας να ευχαριστήσω από καρδιάς την κυρία Σοφία Πελοποννησίου που έκανε δεκτή την επίσκεψή μας και μάλιστα χωρίς αντίτιμο, λόγω του εκπαιδευτικού χαρακτήρα της επίσκεψης. Επιπλέον να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τον κύριο Νίκο Κοτσαμπουγιούκη, τον οποίο αιφνιδιάσαμε με τον μεγάλο αριθμό ατόμων, για την υπέροχη ξενάγηση που μας χάρισε.
Καλή συνέχεια στο έργο σας!
Με εκτίμηση,
Μαρία Κούτσαρη
Αρχιτέκτων
Πειραιάς 9/6/15
Προς ΔΣ Ιδρύματος Α & Λ Κατακουζηνού
και ιδιαίτερα κα Σοφία Πελοποννησίου,
Με αφορμή την εκπαιδευτική επίσκεψη που πραγματοποιήσαμε στην Οικία – Μουσείο Κατακουζηνού στις 7/6/2015, στο πλαίσιο της διδασκαλίας της θεματικής ενότητας «Αξιοποίηση Πολιτιστικής Κληρονομιάς», θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την θερμή υποδοχή και για την εξαιρετική ξενάγηση που πραγματοποιήσετε για τους εκπαιδευόμενους κι εμένα.
Θα ήθελα, ακόμη, να σας μεταφέρω τις ευχαριστίες και τον ενθουσιασμό των ίδιων των εκπαιδευομένων για την συγκεκριμένη επίσκεψη από την οποία οφελήθηκαν πολλαπλά καθώς ήρθαν σε επαφή με έναν όμορφο χώρο, διαμορφωμένο και διακοσμημένο από σημαντικούς καλλιτέχνες, γνώρισαν την προσωπική ιστορία δύο ενδιαφερόντων προσωπικοτήτων και όλων όσων τους περιστοίχιζαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αισθάνθηκαν για λίγο κοινωνοί της ζωής μιας κοντινής αλλά και τόσο διαφορετικής εποχής και διαπίστωσαν πόσο σημαντικό είναι διαθέτει κάποιος όραμα και να προσπαθεί να το πραγματοποιήσει ενάντια σε όποια δυσκολία κι αν του προκύψει.
Επίσης, να σας συγχαρώ για την προσπάθεια που κάνετε να διασωθεί και να διατηρηθεί ο χώρος και, κυρίως, η μνήμη δύο τόσο σημαντικών προσωπικοτήτων, όπως είναι το ζεύγος Κατακουζηνού, η ιστορία των οποίων είναι συνυφασμένη με γνωστά και σημαντικά πρόσωπα της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας και να προσθέσω ότι παρά τις ιδιαίτερα δυσμενείς οικονομικές συνθήκες τις οποίες αντιμετωπίζετε σε αυτή σας την προπάθεια, μας δώσατε την ευκαιρία και τη δυνατότητα να επισκευθούμε και να ξεναγηθούμε στο χώρο εντελώς δωρεάν.
Τέλος, μέσα από τη δική σας προσπάθεια, αντιλαμβανόμαστε το πόσο σημαντικό είναι το να υπερβεί καθένας μας. πέραν των αντικειμενικών δυσκολιών ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό προκειμένου να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Αυτή η προσφορά αποτελεί μια αξία που, στις δύσκολες κοινωνικές, οικονομικές και ιστορικές στιγμές που διανύει η χώρα μας, είναι ιδιαίτερα σημαντική ώστε να εδραιωθεί ένα καλύτερο μέλλον που αποτελεί ηθική υποχρέωση μας απέναντι στις γενιές που ακολουθούν.
Είμαι στη διάθεση σας σε οποιοδήποτε τομέα πιστεύετε ότι μπορώ να συνεισφέρω στο έργο σας.
Με εκτίμηση,
Ελένη Λαζαρίδου
Εκπαιδεύτρια Κέντρου Δια Βίου Μάθησης Πειραιά
Η έκθεση φωτογραφίας των Unexposed Photographers με τίτλο ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΔΩΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ, που ήταν αφιερωμένη στο νευρολόγο – ψυχίατρο Άγγελο Κατακουζηνό μέσα στο ίδιο του το σπίτι, σήμερα τέλειωσε.
Τα μυστικά δωμάτια, που τα κρατήσαμε ανοιχτά για ένα μήνα, έκλεισαν. Όσοι μπόρεσαν να τα δουν, κατά κοινή ομολογία, είχαν μια μοναδική εμπειρία.
Και ήρθε η ώρα των ευχαριστιών. Γιατί όταν ευχαριστείς κάποιον, του δίνεις χαρά, που πρώτος εκείνος σου έδωσε. Ευχαριστούμε λοιπόν τη Σοφία Πελοποννησίου – Βασιλάκου, «ψυχή και σώμα» της οικίας Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού, για την άψογη φιλοξενία μας μέσα σ’ αυτό το μαγικό σπίτι. Τελικά η αγάπη της γι’ αυτόν το χώρο κάνει θαύματα. Ευχαριστούμε την Εύα και το Νίκο, ανθρώπους του σπιτιού, πανταχού παρόντες. Τους δημοσιογράφους Άγγελο Τσέκερη, Ελένη Παγκαλιά, Φωτεινή Λαμπρίδη και Σπύρο Κακουριώτη για τη σημαντική ομολογουμένως βοήθειά τους στην επικοινωνία μας με τον κόσμο. Και τέλος όλους εσάς που μας τιμήσατε με την παρουσία σας.
Quasi davanti al Parlamento greco si trova la casa museo di Angelos e Leto, aperta grazie ad un gruppo di volontari.
Angelo Katakouzenos,originario di Lesvo, era uno psichiatra,con studi e collaborazioni all’estero (si laureo’ in Francia e lavoro’ negli Stati Uniti),fu il fondatore della prima unita’ psichiatrica nel piu’ grande ospedale di Atene.
Parallelamente alla professione di medico,coltivava,insieme alla moglie Leto,la passione per l’arte e la letteratura. La casa di Angelos e Leto divenne forse il salotto culturale piu’ in vista di Atene:qui si riunivano i piu’ importanti artisti e scrittori greci ,nonche’ stranieri (es.Camus,Faulkner etc). Angelos e Leto,insieme alla cosiddetta “generazione 1930”,furono molto impegnati nella modernizzazione culturale della Grecia,aprendo la propria casa alle idee dell’avanguardia europea.
Non ebbero figli.
La casa,al quinto piano,gode di una vista bellissima su Piazza Syntagma,la collina del Lycabetto,i Giardini nazionali. Belli gli arredi,i quadri (per la maggior parte di pittori greci,come Vassiliou e Ghika, ma anche due piccole opere minori di Chagall,che regalo’ un ritratto a Leto),gli infissi (bellissime le porte decorate con le quattro stagioni),lo studio in cui Angelo esercitava (la sua scrivania fu disegnata da un noto architetto greco ed e’ davvero notevole).
La casa e’ visitabile su richiesta:ho scritto una mail all’indirizzo trovato sul sito della casa museo e la signora Sophia mi ha proposto giorno ed orario per la visita. Sophia e’ stata gentilissima (insieme al collega Nikos),ci ha accolto e spiegato la storia di questa casa. La visita e’ gratuita,e’ possibile pero’ lasciare un’offerta.
Τhis is an amazing museum! The current exhibit shows vibrant Greek artists demonstrating their considerable skills at creating pieces especially designed for the rooms in the museum. The apartment itself holds an atmosphere of the creativity and intimate yet cosmopolitan life of a famous Greek psychiatrist who was friends with Faulkner and a myriad of other movers and shakers in 1930’s Athens. To walk through the rooms is both stirring and calming. The current exhibition has been beautifully curated by the Director. Athenian artists of today were asked to design a creation to be installed in particular rooms, using a traditional dress from Mykonos as the inspiration. I highly recommend taking a break from the busy city life to experience a beautiful exhibit in a captivating place… delicate and enthralling!!
Μια ατμόσφαιρα έντονα φορτισμένη από τον αέρα και το πνεύμα ανθρώπων της τέχνης, του πνεύματος και της επιστήμης. Ο Τσαρούχης, ο Χατζηκυριάκος-Γκίκας, ο Βασιλείου, ο Σεφέρης, ο Καμύ, ο Θεοτοκάς και τόσοι πολλοί άλλοι θαρρείς και βρίσκονται δίπλα σου και συνδιαλέγεσαι μαζί τους…..Μια μαγευτική εμπειρία που όχι απλώς σε ταξιδεύει στη ζωή του ζεύγους Κατακουζηνού, αλλά σε ενσωματώνει σ’ αυτή, μόλις περάσεις το κατώφλι…. Πολλά συγχαρητήρια!
Επισκέφθηκα για πρωτη φορά σήμερα την οικία Κατακουζηνού. Πέρα απο την αυτονόητη συγκίνηση και θαυμασμό που μου προκάλεσαν τα εκθέματα αλλά και το σπίτι το ίδιο, οφείλω να πω πως η ξενάγηση της κ. Σοφίας ήταν κατατοπιστικότατη και πολύ ζωντανή!
Εύχομαι απο καρδιάς καλή συνέχεια σε αυτό το μνημείο αστικού πολιτισμού!
Αποτέλεσε ιδιαίτερη τιμή για μένα, η παρουσία μου εντός της οικίας Κατακουζηνού, που θα χαρακτήριζα ως όαση σύγχρονης γνώσης και πολιτισμού, ακριβώς κάτω από τον λίκνο του ιερού βράχου της Ακρόπολης. Ευχαριστώ ιδιαίτερα το Ίδρυμα Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού που κρατά ζωντανές τις στιγμές πνευματικής θαλπωρής που “έζησε” παλαιότερα αυτός ο χώρος και παράλληλα, μας έδωσε την ευκαιρία αυτού του αξέχαστου εγχειρήματος. Ευχαριστώ επίσης, τον πολυπράγμονα Καθηγητή μου Χειρουργό κ. Ρόσενμπεργκ για την αξιοποίηση κάθε θρυαλλίδας διδακτικού πλούτου.
Με πραγματικό θαυμασμό,
Α.Χ.Τσαντίλας
Ιατρός
Δεν γνώριζα για την ύπαρξη του ζεύγους Κατακουζηνού και κυρίως για το έργο του κύριου Κατακουζηνού. Ένα είναι σίγουρο ότι μόλις θα έχω ελεύθερο χρόνο θα διαβάσω για να μάθω περισσότερα για αυτούς τους ανθρώπους και την πορεία τους. Ελπίζω να συνεχίσετε το έργο σας. Η σημερινή ημέρα με έκανε να νοιώσω περήφανη και μου έδωσε ένα θετικό μήνυμα.Συνεχίζεις πάντα να προσπαθείς. Ευχαριστώ πολύ.
Σας συγχαίρω για την αξιεπαινη προσπάθεια σας για τη δημιουργία & συντήρηση αυτού του μουσείου
Στις 13/3 επισκεφτήκαμε με την ομάδα του μεταπτυχιακού της Ιατρικής αυτό το συγκλονιστικό σπίτι- μουσείο του Άγγελου και της Λητώς Κατακουζηνού. Ομολογώ πως οι γνώσεις μου για αυτόν τον άνθρωπο πριν από αυτή μας την επίσκεψη ήταν πολύ περιορισμένες, κάτι που άλλαξε όταν ήρθαμε σε επαφή με αυτό τον χώρο.Μπαίνοντας στο σπίτι αυτό νιώθεις πως ειναι ζωντανό η ενέργεια του είναι απίστευτη!
Πέρα απ το τεράστιο έργο του ίδιου στον χώρο της Ιατρικής ο πολιτισμός που “παράχθηκε” μέσα απ αυτό το σπίτι αποτελεί κομμάτι της Ιστορίας μας.Είναι απίστευτο πως οι σημαντικότεροι Έλληνες και όχι μόνο καλλιτέχνες έχουν αφήσει το στίγμα τους εκεί!! Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους που με τον προσωπικό τους κόπο έκαναν δυνατή αυτή την αξέχαστη εμπειρία που όλοι πρέπει να ζήσουν!Είμαι και εγώ με τη σειρά μου στη διάθεση σας για ό,τι χρειαστείτε !
Φιλικά Κωνσταντέλλου Μαρία
Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Ιατρικής
Επίσκεψη στο σπίτι της Οικογένειας Κατακουζηνού που έγινε μουσείο την Πέμπτη 13 Μαρτίου 2013.
Συγκινητική η προσπάθεια των φίλων για να οργανώσουν αρχικά και να διατηρήσουν μετέπειτα αυτό το μουσείο. Αξιέπαινη προσπάθεια.
Συγκινητική παράλληλα και η άγνωστη ιστορία για τον γιατρό και άνθρωπο Κατακουζηνό.
Κρίμα για την απουσία αναγνώρισης αυτού του ανθρώπου από την ελληνική πολιτεία. Δυστυχώς δεν είναι ο μόνος…
Κάποιοι πιστεύουν ότι ένα ταξίδι απαιτεί χρήματα, εισιτήρια, μεταφορικά μέσα. Ακόμη, κάποιοι πιστεύουν ότι το ταξίδι στον χρόνο αποτελεί προϊόν επιστημονικής φαντασίας και συνεπώς είναι ανέφικτο. Εγώ, παρ’ όλα αυτά, το Σάββατο της δεκάτης πέμπτης Φεβρουαρίου έκανα μία μεγάλη πνευματική εξόρμηση όχι μόνο σε πολλά και διαφορετικά γεωγραφικά μήκη και πλάτη αλλά και σε πολλές και διαφορετικές χρονολογικές περιόδους. Συγκεκριμένα, ταξίδεψα πίσω στη Γαλλία του ’40 και γνώρισα τον Ξένο του Καμύ, είδα τον Γουίλιαμ Φώκνερ να βραβεύεται με νόμπελ λογοτεχνίας το ’49 και αργότερα με το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας των Αθηνών, και, ύστερα, ο Χατζηκυριάκος Γκίκας βούτηξε το πινέλο στη παλέτα του και οι τέσσερις εποχές ζωντάνεψαν μπροστά μου. Γνώρισα ακόμα και τον Τσαρούχη καθώς έβαζε τις τελευταίες πινελιές στον πίνακα που στέκεται καμαρωτός πάνω από το τζάκι της οικίας. Επίσης, άκουσα τις συζητήσεις του Ελύτη με τον Άγγελο Κατακουζηνό και μετά κάθισα δίπλα στον Σεφέρη, μπροστά από το εντυπωσιακό τζάκι, τη στιγμή της συγγραφής του. Ο Μαρκ Σαγκάλ ξεπρόβαλε και αυτός καβάλα σε ένα από τα περίφημα άλογα του και τέλος, ο Εμπειρίκος μου μίλησε για το κίνημα του υπερρεαλισμού…
Αν υπάρχει κάτι για το οποίο οι Έλληνες μπορούν πλέον να υπερηφανεύονται, αυτό δεν είναι σίγουρα οι υψηλοί μισθοί ή το χαμηλό επίπεδο ανεργίας αλλά η πολιτισμική τους κληρονομιά. Μία κληρονομία που οφείλει τα χρυσά της γράμματα σε ανθρώπους, αρκετοί από τους οποίους είτε διατηρούσαν φιλικές σχέσεις με τον Άγγελο και τη Λυτώ Κατακουζηνού, είτε πέρασαν κάποια στιγμή από αυτή τη μικρή πολιτισμική Μέκκα, την οικία δηλαδή του ζεύγους.
Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΑΥΤΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΦΥΛΑΧΘΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ…
Η παρασταση που παρακολουθησα το Σαββατο 15 Φεβρουαριου(2014) ηταν πραγματικα αξιο θαυμασμου και επαινου και θεωρω οτι τετοιες εθελοντικες προσπαθειες συνανθρωπων μας θα πρεπει να υποστηριζονται ενθερμα απο το κρατος!
Σταματοπουλος Φιλιππος,
μαθητης Β Λυκειου
1ο ΓΕΛ Αμαρουσιου
Otan iha erthi apo ti Gallia s’afto to spiti episkepsi me kati filous, ypirxe mia stigmi pou itan sa na’hame pari ti mihani tou hronou ke zousame me tous idioktites ke tous filous tous kati kino!
Ine enas mikros faros poitismou s’afti tin poli to spiti afto…
I visited last week and I was stunned by the beauty of the house and the amount of Greek and international culture hosted in this place. Ms. Peloponisiou is an amazing host and manages to stay relevant and captivating throughout the whole visit. I would highly recommend for anyone interested in arts and science to pay a visit to this place when in Athens.
17/11/2013 κι ενώ η πορεία συνεχιζόταν στην Αθήνα εμείς ξεκινούσαμε για ένα άλλο ταξίδι. Επίσκεψη στην οικία του ζεύγους Κατακουζηνού. Μια επίσκεψη διαφορετική μια και το σαλόνι είχε μεταμορφωθεί κι εμείς σαν αόρατοι επισκέπτες παρακολουθήσαμε την βαθιά και ειλικρινή σχέση της Κατακουζηνού με τον Αλμπέρ Καμύ. Συγκλονιστικό μεταφερθήκαμε σε μια εποχή ευγένειας και ήθους. Μετά με ένα χαμόγελο και μια αγκαλιά φιλοξενίας μας ξενάγησαν σε αυτό το ιστορικό σπίτι. Να είστε πάντα καλά.
Μια υπέροχη περιήγηση, σε ανοικτό σαλόνι πολιτσμό στο κέντρο των Αθηνών. Αλλη εποχή μα τόσο επίκαιρη.Κάτι που λείπει από τις μέρες μας.
Η κα Σοφία με υπέροχη αμεσότητα, σε μεταφέρει νοερά στην εποχή εκείνη, λαμβάνοντας αύρα οικείου πολιτισμού.
Μπράβο σας, να συνεχίσετε να διατηρείτε τον πολιτισμό μας ζωντανό. Ενα ζωντανό μουσείο μπορεί να κρατηθεί μόνο από εμάς ζωντανό. Ας βοηθήσουμε λίγο παραπάνω…Αξίζει!
Καλή δύναμη, θα είμαστε πάντα δίπλα σας.
Η επίσκεψή μου στην Οικία Κατακουζηνού εξελίχθηκε σε ένα ιδιαίτερα ευχάριστο απόγευμα και μια μοναδική μουσειακή εμπειρία. Ευχαριστώ θερμά για την ολιστική ξενάγηση και ελπίζω να υπάρχουν πάντα άνθρωποι με το όραμα και το μεράκι να διατηρούν τα μουσεία φιλόξενα και όχι απλώς ανοιχτά…
Αγαπητή Σοφία, συγχαρητήρια και καλή δύναμη!
Μάγδα
Ταξίδεψα στον κόσμο του πνεύματος, της αγάπης, της δημιουργικότητας, της αυθεντικότητας! Θα ήθελα πολύ να είχα γνωρίσει αυτό το ζευγάρι το οποίο ενσάρκωσε τον πλατωνικό μύθο του έρωτα όπου το άρεν και το θήλυ βρήκαν το άλλο μισό τους και έζησαν αυτάρκεις την ζωή τους χωρίς εναντιοδρομίες και υπολείμματα αγάπης! Σας ευχαριστούμε που υπήρξατε και βέβαια τα θερμά μου συγχαρητήρια στους ανθρώπους οι οποίοι στελεχώνουν το Ιδρυμα Άγγελου & Λητώς Κατακουζηνού.
ΜΠΡΑΒΟ! ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ, ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ.
Μετά από είκοσι περίπου χρόνια ξαναβρέθηκα στον ίδιο χώρο. Με συγκίνηση και χαρά, είδα το χώρο λαμπερό και άκουσα ανάμεσα στα λόγια του ταλαντούχου Κωστή Καλογρούλη και τη φωνή της Λητώς χαρούμενη και διαπεραστική. Μπράβο στην Σοφία και στον Γιώργο που πραγματοποίησαν το όνειρο με αγάπη, ήθος και ευαισθησία !
Μ. Κ. 16/6/12
What an amazing website!
What a nostalgic voyage to a period which those of us have not lived it but dream about. The time of Fitzgerald, Miller , the years before the war when our parents lived, and the best intelligentia of Greece gathered under one roof. What a treasure! Congratulations.Perhaps a book with all these information would find a good audience
Sincerely,
Toula Colovos
nee Toula Papaefthimiou from Kavala , Greece
Thousand Oaks, California
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΑΣ. ΒΡΕΘΗΚΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΣΑΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΕΨΑ ΣΕ ΑΛΛΗ ΕΠΟΧΗ…. ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΑΣ.
22/01/2012
Εύχομαι καλή συνέχεια στο – πολλές φορές δύσκολο – έργο σας.
Μία όμορφη προσπάθεια ώστε να «ζωντανέψει» και πάλι ένα από τα δημοφιλέστερα φιλολογικά σαλόνια, της χαρακτηριζόμενης ως «γενιάς του ’30» – και όχι μόνο.
Ένας χώρος που «παρήγαγε» πολιτισμό και που στις μέρες μας είναι επιτακτική η ανάγκη αναβίωσής του, εξάλλου ο πολιτισμός είναι το αντίδοτο στη μιζέρια και την πνευματική, τουλάχιστον, ένδεια.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. Σοφία Πελοποννησίου – Βασιλάκου και τον κ. Γιώργο Μαγγίνη, για την ζεστή φιλοξενία και ξενάγηση που μας χάρισαν.
Σε ό,τι χρειαστείτε, θα ήθελα να βοηθήσω.
Με εκτίμηση, Γιώργος Κουτσαυλής.
Ευχαριστώ πολύ για τη σημερινή εμπειρία και ξενάγηση στη μνήμη του τόπου. Είναι πολύ σημαντική και αξιοπρόσεκτη η προσπάθεια που γίνεται και συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές.
ευχαριστώ την κα ΒΑΣΙΛΛΑΚΟΥ για την πρόσκληση και την εξαιρετική ξενάγηση στην οικία των ΚΑΤΑΚΟΥΖΗΝΩΝ.
Είναι ένας χώρος που πρέπει να τον επισκεφθείτε.Θα νιώσετε την ηρεμία και την γαλήνη της εποχής εκείνης.
Γειά σας,
Πληροφορήθηκα για τον πολύ ενδιαφέρον μουσείο σας από την κα Παπακωνσταντίνου (Πρόεδρο Δικαστηρίου). Θα ήταν μεγάλη μου τιμή να σας φανώ χρήσιμος σε ο,τι δήποτε θα μπορούσα να κάνω. την ερχόμενη εβδομάδα θα είμαι Αθήνα και σκοπεύω να έρθω να γνωρίσω από κοντά το έργο σας.
Πολλές ευχές
ΜΑΝΙΑΤΗΣ
Ταραγμένος ταξιδιώτης στα αφιλόξενα νερά του ΙΣΤΟΥ, βρέθηκα αιφνίδια σε ήρεμο λιμάνι των εικόνων της νιότης μου της αλλοτινής : Ιδρυμα Αγγελου και Λητώς Κατακουζινού. Μια άλλη εποχή με μέτρα ανθρώπινα και αίσθηση Θεϊκή …
Ευχάριστώ για τη απρόσμενη εμπειρία!
Θα επανέλθω
Σας ευχαριστουμε πολυ, γιαυτο το μουσικο ταξιδι, προχθες Σαββατο!
μόλις τελείωσα το βίβλιο της Λητούς Κατακουζηνού΄Συντροφιά με τον Καμύ.Η εικόνα της Αθήνας με τον Καμύ στην αυλή να μαζευει το μαλλί….και μετά οι σκέψεις του.
Εικόνα της άλλοτε ζωής μας.
Κάποια στιγμη θα επισκεφθώ το ίδρυμα σας στην Αθήνα γιατί μένω στο Βόλο. Περιμένω πάντοτε με χαρά τα μηνύματα σας.
Σας ευχαριστώ πολύ .
Και πάλι ευχαριστώ για την περιήγηση στον κόσμο του Άγγελου και της Λητώς Κατακουζηνού την Παρασκευή 18/11/2011.
Είστε αξιέπαινοι που διατηρείτε αυτόν
τον κόσμο ζωντανό και ανοιχτό, όπως
ήταν και πάντα η επιθυμία τους, η ίδια η ζωή τους.
Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΌΣ ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΛΣΑΜΟ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΑΥΤΟ!
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ.
Διάβασα το πολύ συναρπαστικό βιβλίο της Λητώς και πολύ θα είθελα να μπορούσα να επισκεφθώ και το σπίτι του θρηλικού ζευγαριού. Δ
εν βλέπω, όμως, να υπάρχουν στο site πρακτικές πληροφορίες σχετικά με το ωράριο επισκέψεων, τις ημέρες που είναι ανοιχτό το σπίτι- Μουσείο κλπ.
Θα μπορούσατε να με ενημερώσετε σχετικά;
Σας ευχαριστώ πολύ
Τ. Δουγαλή
Ευχαριστώ πολύ την κα Βασιλάκου, τον κ. Μαγγίνη και τον κ. Θεοδωρίδη για την όμορφη βραδιά του Σαββάτου 14 Μαίου 2011 στο σπίτι-μουσείο των Κατακουζηνών. Ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία για μένα να αισθανθώ την αύρα αυτού του ξεχωριστού ζευγαριού και του κύκλου τους. Πήρα το βιβλίο και από τις πρώτες κιόλας σελίδες τα λόγια της Λητώς με άγγιξαν βαθειά. Σας ευχαριστώ όλους.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΝΑ ΦΤΙΑΧΝΑΤΕ ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΟ FACEBOOK ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΚΑΙ Ο ΥΠΟΛΟΙΠΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΟΧΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΠΙΟ ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ…..
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΣΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΑΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΟΥΛΗ
Αγαπητοί Σοφία και Γιώργο εχθές περάσαμε ένα πολύ όμορφο απόγευμα. Ο ιδιωτικός χώρος των Κατακουζηνών με την μοναδική θέα, το ανάλαφρο γαλάζιο του Τσαρούχη στους τοίχους και τη λιτή διακόσμηση μαγεύουν τον επισκέπτη απο την πρώτη στιγμή. Η φιλοξενία σας ήταν εξαιρετική και το τσάι που μας προσφέρατε θεσπέσιο. Η ξενάγηση μας έφερε πιο κοντά στο πνεύμα των “ξεχασμένων” Κατακουζηνών και μας έδωσε την δυνατότητα να γνωρίσουμε την πραγματικά μεγάλη συμβολή τους στον ελληνικό πολιτισμό. Η αγάπη σας για το έργο των δύο αυτών ανθρώπων αλλά και ο κόπος σας για να διατηρήσετε την μνήμη τους στο πέρασμα του χρόνου είναι εμφανής σε κάθε σας λέξη. Σας ευχαριστούμε και σας ευχόμαστε καλή συνέχεια στο έργο σας.
Βασιλική Νικολοπούλου
(Group απο το Μουσείο Μπενάκη)
15.4.2011
Αγαπητή Κα Πελοποννησίου
Με αφορμή την εκδήλωση για την κοπή της πίτας μας, η Ένωση Ελλήνων Χαρακτών και εγώ προσωπικά θα θέλαμε να σας εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας για την πολύ θερμή φιλοξενία. Απολαύαμε και είδαμε από κοντά ένα χώρο μοναδικό και ιδιαίτερο που λειτουργεί στο κέντρο της Αθήνας. Το πολιτιστικό έργο που προσφέρει το Ίδρυμα Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού, καταξιώνει στη συνείδηση όλων μας ότι το να ζεις μέσα στην τέχνη δεν είναι πολυτέλεια αλλά ανάγκη. Ευχόμαστε όχι μόνο να συνεχίσει το έργο του αλλά και να το επεκτείνει.
Η ΕΕΧ Θα βρίσκεται στη διάθεσή σας προσδοκώντας σε μια πιο συχνή και γόνιμη συνεργασία.
Τέλος, θέλω να επισημάνω ότι χωρίς την εργατικότητα και σεμνότητα τη δική σας και του κου Γιώργου Μαγγίνη η Οικία Κατακουζηνού ίσως και να μην υπήρχε σήμερα
Ως εκ τούτου σας συγχαίρουμε
Φιλικά
Νίκος Σταυρακαντωνάκης
Πρόεδρος
Ένωση Ελλήνων Χαρακτών
http://www.haraktes.org
το σπιτι ειναι πραγματικα τελειο !!!! ειμαι μαθητρια και πηγαμε εκπαιδευτικη εκδρομη στο σπιτι αυτων των δυο σημαντικων ανθρωπων!!!!! μειναμε πραγματικα εκπληκτοι!!!! τα δυο καλυτερα σημεια ηταν το πιο σημαντικο εργο του κατακουζηνου σχεδιασμενο πανω σε πορτες( οι τεσσερις εποχες) και στην ντουλαπα οπου βρισκεται ενα απο τα φορεματα της λητου καθως και τα τελευταια λογια του γραμματος που αφησε ο αγγελος σε εκεινην!!!!!!!!!!!!!! πραγματικα αξιζει αν το επισκεφτειτε!!!!!!!
Σοφια και Γιωργο,
ευχομαι στην καινουργια χρονιά ο χωρος που με φροντίδα, αφοσίωση και ξεχωριστό γούστο αναδείξατε, να συνεχίσει να αναδίδει το άρωμα της εποχής που τον δημιούργησε και των ανθρώπων που τον αγάπησαν και άφησαν ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στο χρόνο.
Χαίρομαι πολύ που σας γνώρισα από κοντά.
Χρόνια Πολλά Καλή Χρονιά
Καλή επιτυχία στο καλαίσθητο έργο σας και ευτυχία στην προσωπική ζωή σας.
Desolee d’ecrire ce msg en francais mais mon grec est trop “antigonien” !!
En deux mots, impressionnee par ce couple, par ce qu’il a pu offrir a la societe de l’epoque et bien sur par la meconnaissance de l”Etat grec a leur egard !!! Au fil du temps malheureusement cela ne change guere !
Doit-on convenir d’un rendez-vs pour visiter l’appartement-musee ??
Cordialement
O Γιώργης Μαγγίνης και η Σοφία Πελοποννησίου-Βασιλάκου έχουν δημιουργήσει στο κέντρο της Αθήνας ένα συγκλονιστικό πάλιμψηστο της πνευματικής και καλλιτεχνικής Ελλάδας που έχει σβήσει οριστικά.
Το Ίδρυμα Αγγέλου και Δηώς Κατακουζηνού, αποκλεισμένο από τον χορηγικό κρατικό παρεμβατισμό έχει ανοίξει απέναντι από τον Εθνικό Κήπο ένα αληθινό διαμάντι πολιτισμού.
Συγχαρητήρια σε όλους! Υποχόμαστε να προωθήσουμε με όλες τις δυνάμεις μας την διάδοση του ζωντανού ιστορικού αυτού μνημείου.
Η επίσκεψη στο χώρο αφήνει πάντα ένα βαθύ αποτύπωμα μέσα σου!Ζωντανεύει ιστορίες, μύθους και πραγματικότητες μιας εποχής, που απλά έχεις ακούσει και σου δίνει την ευκαιρία να τα αγγίξεις με την ψυχή και τα χέρια…
Μια ξεχωριστή εμειρία, ένα ταξίδι στο χρόνο. Συγχαρητήρια στα παιδιά που με μεράκι και προσωπική φροντίδα διατηρούν το χώρο και επιμελήθηκαν την έκθεση, και στους καλλιτέχνες που δημιούργησαν – συμπλήρωσαν το τοπίο
Μια βαθιά συγκινησιακή εμπειρία η περιήγηση στο σπίτι. Μια αιθέρια διαλεκτική μεταξύ της ισχυρής καλλιτεχνικής αύρας του παρελθόντος και της δυναμικής και συνάμα ευαίσθητης ματιάς του παρόντος. Ιδιαίτερη νότα οι συλλογή φωτογραφιών της Μαρίζας Νικολάου …
Μπραβο σας! Ειναι πολυ ομορφο που ανοιγουν τετοιοι χωροι στο κοινο και βλεπουμε το τοσο πολιτιστικο “πλουτο”. Συνεχιστε αυτη τη καλη διατηρηση και συντηρηση που αντικρισαμε γιατι αξιζει πραγματικα.
Η εκθεση “Επισκεψη” ηταν μια καταπληκτικη εμπειρια γιατι εδινε την δυνατοτητα για “διαλογο” μεταξυ νεων και παλαιοτερων καλλιτεχνων. Εκτος αυτου, το ολο περιβαλλον αποπνεει μια οικειοτητα που δυσκολα βρισκει κανεις σε μια γκαλλερι. Ωστοσο, πραγματικα αξιολογοτατη ειναι και η προσπαθεια που γινεται για την αναδειξη της οικειας Κατακουζηνου. Παρακαλω ενημερωστε με αν μπορω να βοηθησω εθελοντικα με καποιο τροπο στο εργο σας.
Ευχαριστω πολυ.
ο χώρος είναι τόσο έντονα φορτισμένος που μόνο όποιος βρεθεί εκεί θα το καταλάβει…τα έργα έχουν δέσει με το χώρο και η ατμόσφαιρα είναι τέρμα φιλική..όπως ακριβώς πρέπει να είναι οι χώροι τέχνης…πανέμορφα…χίλια μπράβο σε όλους.
Με μεγάλη συγκίνηση και αίσθημα ευγνωμοσύνης σας στέλνουμε τις ευχαριστίες μας για τη θαυμάσια φιλοξενία που μας προσφέρατε κατά τη διάρκεια της Ημερίδας για τη ζωή και το έργο του φίλου μας, καθηγητή Ανδρέα Χρηστινίδη, ένα χρόνο μετά το θάνατό του. Η Ημερίδα που διοργανώσαμε με την πολύτιμη βοήθειά σας ήταν η αφορμή να γνωρίσουμε, εμείς οι φίλοι του Ανδρέα, το χώρο όπου έζησαν η Λητώ και ο Άγγελος Κατακουζηνός και να μπορέσουμε, έστω για λίγες ώρες, να έρθουμε σε άμεση επαφή με ένα χώρο μνήμης και ιστορίας. Αυτό το ταξίδι στο χρόνο ήταν νομίζω το καλύτερο “αντίο” σε ένα σπουδαίο φίλο που αγαπήσαμε και μας αγάπησε. Σας ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας για το δώρο που μας προσφέρατε.
It was wonderful to meet Sofia Peloponnisiou-Vasilakou and her colleages pursuing -in their free time- the goals of culture through the Katakouzenos Foundation.
Sofia’s thoughtful and knowledgeable presentation enriched for me the Katakouzenos’ times.
We the Greeks of the Diaspora feel especially happy when we meet people like Sofia who make us feel that the meaning of the word filoxenia is alive and well in our mother country.
Η πρώτη μου επαφή με το σπίτι του Άγγελου και της Λητώς Κατακουζηνού έγινε ένα χρόνο πριν όταν παρακολούθησα τη συναυλία του κουαρτέτου σαξοφώνων. Ήταν εντυπωσιακό το πώς έδενε η συγκεκριμένη μουσική μ’ αυτόν τον υπέροχο χώρο. Νόμισα για μια στιγμή πως ήμουν καλεσμένη του ζευγαριού σε μια privé συναυλία…
Το ίδιο αίσθημα είχα και στα εγκαίνια της έκθεσης “Επίσκεψη”. Ήταν τόσο ωραίο το στήσιμο-ενσωμάτωση των έργων στο χώρο που παρόλο που είχα ξαναδεί το σπίτι δεν μπορούσα να τα εντοπίσω δίχως το φυλλάδιο με το χάρτη. Πολύ ευρηματικές οι ιδέες των καλλιτεχνών, ωραία δουλειά και στήσιμο. Το συναίσθημα ξεχείλιζε, οι μνήμες της εποχής των κατοίκων του σπιτιού τονίζονταν μέσα από μια νέα σύγχρονη οπτική. Είδα ένα μεγάλο σεβασμό από πλευράς των καλλιτεχνών προς το χώρο και νομίζω ότι αν ζούσαν οι ένοικοί του θα αγκάλιαζαν με αγάπη αυτή την προσπάθεια.
Συγχαρητήρια στο ίδρυμα που τόλμησε και παρουσίασε κάτι τόσο πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα και συγχαρητήρια στους καλλιτέχνες που μετέτρεψαν την έμπνευση απ’ το σπίτι σε μια τόσο όμορφη δημιουργία.
Περιμένουμε κι άλλες τέτοιες όμορφες προσπάθειες στο μέλλον!!
Thank you for the hospitality. A really nice place and beautiful people.
Ένα σπίτι που σαν μια χρονομηχανή μεταφέρει τους επισκέπτες σε μια εποχή μακρινή,γεμάτη συναισθήματα και μνήμες, διαφορετική μα συνάμα τόσο συναρπαστική και τόσο οικεία…
Μέσα στον καύσωνα, η μητέρα μου και εγώ ταξιδέψαμε εκτός χρόνου, επισκεπτόμενες την οικία Κατακουζηνού. Η εσωτερική ατμόσφαιρα, το ίδιο το σπίτι και η φιλοξενία του κ. Μαγγίνη και της κας Πελοποννησιου μας “πρόσφεραν” αξέχαστες στιγμές. Ευχαριστούμε που μας δεχθήκατε μέσα στο καταμεσήμερο, ευχαριστούμε για την ξενάγηση και την “επιστροφή” στο ’30. Στο επανιδείν.
Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, η ζωή και το έργο του ζεύγους Κατακουζηνού, είναι βάλσαμο ψυχής. Συγχαρητήρια σε όλους τους ανθρώπους του ιδρύματος, που με το μεράκι και την αγάπη τους,μας προσφέρουν μια όαση μέσα στη βαρβαρότητα και την ασχήμια της καθημερινότητας. Η κοινή ζωή του ζεύγους Κατακουζηνού, είναι ένας ύμνος στην αγάπη!!!!!!!!!!!!!!
Being shown around this apartment directly opposite the National Gardens and Athens’s famous parliament building on Syntagma Square has been a highlight of current stay in Athens. Being shown the upright Steinway at which the great Manos Hadjidakis presented his compositions to Angelos and Leto Katakouzenos before he revealed his works to the public was a very special delight indeed. To almost smell and to catch a glimpse of the artistic hub of Athenian cultural life that occurred within this apartment is most insightful. There is a strange openness about this dwelling. In many respects the large rectangular rooms with their low ceilings and shining marble floors are almost sparse and bare, but it is in such sparseness that creativity often thrives. The great Yiannis Tsarouchis advised the pale blue walls and ceilings of all the rooms and the particular shade he recommended contributes to the feeling of openness and creative possibility. Thus the apartment, its extraordinary view upon the dense greenery of the National Garden as well as Kaisariani in the far distance, and the many splendid works of art with which the Katakouzenoses decorated the dwelling, all create an ambience that has inspired and may, due to the efforts of the Foundation, continue to inspire. It is therefore admirable that this place is to be no static shrine to Angelos and Leto, but that, instead, the Foundation wishes the apartment to continue as a dynamic meeting place where further artistic development may be fostered. And already this is taking place. The current exhibition, “Melange a Trois”, integrates the work of three contemporary visual artists into the Katakouzenos’s decoration of their home, most notably the outstanding pieces of stained-wood furniture created by William Stewart. Thank you, Sophia, for so kindly showing me the apartment. Good luck.
Ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρια να περιηγηθώ σε ένα τόσο σημαντικό σπίτι. Ήταν μοναδική εμπειρία να μπορείς να νοιώσεις την ενέργεια του αλλά και να μοιραστείς, έστω και νοερά τις στιγμές που διαδραματίστηκαν σε αυτό.Σου φέρνει στο μυαλό εικόνες και “μυρωδιες” από μια άλλη Αθήνα. Χάρηκα που μου δόθηκε η ευκαιρία να αγγίξω και να νοιώσω αυτό το σπίτι οικείο προς εμένα. Πραγματικά μια πολύ σημαντική προσπάθεια, με άριστο αποτέλεσμα. Συγχαρητήρια.
Πανέμορφος χώρος, διαμορφωμένος με ευαισθησία. Ξεχωριστή αισθητική και ξεχωριστή αίσθηση μουσείου, διαφορετική από ό,τι έχουμε συνηθίσει στην Έλλάδα. Οι άνθρωποι που το επιμελούνται δείχνουν να το αγαπούν πραγματικά.
Πρώτη φορά επισκέφτηκα την σελίδα και έμεινα εντυπωσιασμένη. Είχα διαβάσει παλιότερα μια συνέντευξη της κας. Κατακουζηνού και χάρηκα που το σπίτι της “κρατήθηκε” ως μουσείο ανοικτό στον κόσμο. Θα ήθελα να το επισκεπτώ με την μητέρα μου και άλλους φίλους. Ποιές είναι οι ώρες και οι μέρες λειτουργίας του; Κάποιο τηλέφωνο επικοινωνίας για επιβεβαίωση υπάρχει; Eυχαριστώ και συνεχίστε την καλή δουλειά που κάνετε. Τα κεράκια του Ελληνισμού πρέπει να μην σβήσουν. Με εκτίμηση, ΕΜ
Θερμά συγχαρητήρια. Επιβεβαιώνεται ότι τα ωραιότερα πράγματα γίνονται από εθελοντές.
Πραγματικά η προσπάθειά σας ειναι συγκινητική!!! Σας εύχομαι καλή δύναμη και πίστη για να μπορέσουμε να διατηρήσουμε ζωντανό τον πολιτισμό μας!!! Το σπίτι αυτό”μυρίζει”ιστορία!!!
Μακάρι να υπήρχαν και άλλοι τέτοιοι χώροι… για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουμε εμείς που δεν είχαμε την τύχη να το ζήσουμε ότι κάποτε η Αθήνα -πριν γίνει ανθρωποφάγος- είχε την τύχη να φιλοξενεί όλους αυτούς τους ανθρώπους του πνεύματος και του πολιτισμού.
Εξαιρετική, υποδειγματική και εμπνευσμένη ανακαίνιση, αλλά και ουσιαστική αναγέννηση της οικίας Αγγέλου και Λητούς Κατακουζηνού. Τα πιο θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές, οι οποίοι είναι προφανές ότι εργάστηκαν αόκνως, με πείσμα, επιμονή, υπομονή και αγάπη. Καταφέρατε με εκπληκτικό τρόπο να αναβιώσετε τη μαγεία μιας άλλης εποχής, μέσα από τον εξίσου «μαγικό» και μαγευτικό, αλλά και φιλόξενο χώρο στον οποίο έζησαν δύο πολύ ξεχωριστοί άνθρωποι του Πνεύματος και της Τέχνης, το ζεύγος Κατακουζηνού, αλλά και οι εξίσου απαράμιλλοι φίλοι τους-λαμπρές προσωπικότητες της εποχής τους, οι οποίοι φιλοξενήθηκαν εκεί. Ωστόσο, ίσως ακόμη σπουδαιότερο επίτευγμα είναι το ότι κατορθώσατε να συνεχίσετε τη «μαγεία» των Κατακουζηνών, κρατώντας την ζωντανή μέσα από τις επιλεγμένες και πολύ επιτυχημένες εκδηλώσεις και εκθέσεις που φιλοξενείτε, πιστοί στην επιθυμία του ζεύγους Κατακουζηνού, προσφέροντας μία μοναδική δυνατότητα στο κοινό του σήμερα, συνεχίζοντας και διευρύνοντας την ωραία παράδοση της ιστορικής πλέον οικίας Αγγέλου και Λητούς Κατακουζηνού. Αδιάψευστη απόδειξη και επιβεβαίωση της επιτυχίας και της αναγνώρισης του έργου που επιτελείτε αποτελεί η αθρόα και επαναλαμβανόμενη προσέλευση των επισκεπτών της οικίας. Εύγε! Πολλές ευχαριστίες για την πολύ θερμή και υποδειγματική φιλοξενία σας. Να έχετε πάντα δύναμη, αντοχή, αλλά και πρόθυμους συνεργάτες και αρωγούς στην ωραία προσπάθειά σας.
Ένα υπέροχο ταξίδι στο χρόνο!
An amazing experience due to unforgettable pieces of art, followed by a remarkable narration by an astounding storyteller Mr G. Magginis Kind regards Dimitrios Spanos
H γνωριμία μου με τον κόσμο του ζεύγους Κατακουζηνού και με τους επιμελητές-οικοδεσπότες του house museum στην οδό Αμαλίας,έγινε παραμονή Πρωτοχρονιάς..μιας ήδη φορτισμένης συναισθηματικά ημέρας.Πραγματικά καθισμένη στον καναπέ δίπλα στο τζάκι,ένιωσα σαν να με είχε καλέσει για τσάι η Κυρία Κατακουζηνού!!Οι αισθήσεις, τα συναισθήματα μου και η φαντασία μου χτύπησαν κόκκινο.Σας ευχαριστώ πάρα πολύ παιδιά…ήταν κάπως σαν να γνώρισα τους γόνους που ποτέ δεν απόκτησε το φοβερό αυτό ζεύγος… και να με ξενάγησαν σε ένα κόσμο μαγικό που μπορεί και φαντάζει εξαιρετικά ζωντανός χάρη στις προσπάθειες σας. Λόγω και κάποιων ταπεινών ακαδημαικών και επαγγελματικών μου εμπειριών επί του θέματος,θεωρώ ότι το “μουσείο” που έχετε στήσει εκπληρ’ωνει με μεγάλη επιτυχία τον στόχο του.Συγχαρητήρια! Καλή χρονιά…με ένα πάντα γεμάτο φιλολογικό-καλλιτεχνικό σαλόνι στην οδό Αμαλίας!
Ένας ανεκτίμητος χώρος στο κέντρο της πόλης. Μία επίσκεψη αρκεί για να ανυψώσει το πνεύμα και την ψυχή μας.
Το αίσθημα του οικείου και του γνώριμου…ένα σπίτι στο οποίο αισθάνεσαι καλοδεχούμενος από την πρώτη φορά που το επισκέπτεται κάποιος…αν κλείσεις τα μάτια νιώθεις ότι μπορεί να βρεθείς και εσύ να παίρνεις το τσάι συντροφιά με τη “Γενιά του 30”. Ευχαριστούμε που μας ανοίξατε την πόρτα σε αυτό τον κόσμο που δεν γνωρίζαμε.
Είναι χαλαρωτικό και συνάμα αναζωογονιτικό να ταξιδεύεις νοερά και να συμμετέχεις σε καλές στιγμές έστω και αν αυτές αφορούν σε άλλες εποχές και ανθρώπους που ακόμα και η καθημερινότητά τους υπήρξε καθοριστική για τα αθηναϊκά -ελληνικά πολιτιστικά δρώμενα.
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και συγκίνηση διάβασα στο ΒΗΜΑ το αφιέρωμα για την ιστορική πλέον οικία του ζεύγους Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού.Γνώρισα τον αείμνηστο καθηγητή σε τρεις ευαίσθητες περιόδους της ζωής μου:ως παιδί,ως έφηβος και ως φοιτητής. Η αύρα της προσωπικότητας του με είχε συναρπάσει.Ήταν ένας Ολύμπιος πρίγκηπας, απέραντα ζεστός και τρυφερός, όταν τον καλούσε η ζωή να τηρήσει τον Ιπποκράτειο όρκο του. Έδινε την εντύπωση ότι ήταν πάνω από τα “φθαρτά” και “ταπεινά” του κόσμου τούτου. Δεν ήταν απλώς ένας σπουδαίος γιατρός, ήταν κυρίως ένας σοφός Άνθρωπος- το αρχικό Α με κεφαλαίο!Κουβαλάω χρόνια τώρα ένα συλλογικό συναίσθημα:οι Λέσβιοι συντοπίτες του δεν ηυδοκήσαμς ακόμα να τιμήσουμε τη μνήμη αυτού του Λέσβιου γίγαντα του πνεύματος και της ιατρικής επιστήμης. Ας είναι παντοτινή η μνήμη του!Ηλίας Κουρτζής, Χημικός
Η “ενέργεια” αυτού του σπιτιού είναι μοναδική! Η αγάπη με την οποία έχει γίνει όλη αυτή η τεράστια δουλειά,είναι χειροπιαστή! Η Σοφία και ο Γιώργος έχουν το πάθος, το μεράκι, την αγάπη, αλλά πάνω απ΄όλα,την έμφυτη ευγένεια που του δίνει ζωή , και που ταιριάζει απόλυτα με το “πνεύμα” του σπιτιού,και με αυτό του Άγγελου και της Λητώς…
Μια επίσκεψη στο σπίτι-μουσείο του Άγγελου και της Λητώς Κατακουζηνού μου άφησε μια γλυκιά γεύση ζωής, ακόμη και μέσα από την απουσία τους. Είναι μια καθημερινότητα πολύτιμη που αναζητούμε όλοι μας, σκεπασμένη από πέπλο αγάπης, φροντίδας και αφοσίωσης. Η μεγάλη τύχη είναι ότι αυτή η καθημερινότητα ήταν πλαισιωμένη από τέχνη και όραμα. και αυτό αλλάζει πολλά πράγματα… Θερμά συγχαρητήρια σε όλους όσους εργάστηκαν σκληρά για να ανοίξει τις πόρτες της και πάλι, η οικία Κατακουζηνού. Είναι μια υπενθύμιση της όμορφης ζωής σε μια σύγχρονη ταλαιπωρημένη πόλη με κατοίκους που ίσως χάνουν σιγά σιγά τη γλύκα της ζωής! Ευχαριστώ τον συνταξιδιώτη Dr Γιώργο Μαγγίνη για τη φιλοξενία στο χώρο και την αναλυτική του παρουσίαση.
Ευχαριστώ πολύ για το όμορφο ταξίδι που μου προσφέρατε σχεδόν για ένα αιώνα με συντροφιά τις “αιώνιους” Κατακουζηνούς . Πρέπει όμως για το καλό του πολιτισμού μας να συνεχίσουμε το έργο τους … Τέλος θα ήθελα να πω πολύ καλό αλλά και ρομαντικό το Site.
Our recent warm welcome, exceptionally erudite and lively guided-tour placed indelibly this ‘museum-home’ in our cultural map of Athens. Its artistic, historical and intellectual value was uplifting and we look forward to a return visit. Our kids, too, were made to feel that their presence was valued and their interest rewarding. We all thoroughly enjoyed our experience, learned a great deal and thank you for such an opportunity.
Με μεγάλη μου χαρά…σας βρήκα στο ιντερνετ, είχα γνωρίσει την κα Λητώ, και την πρώτη ομάδα φίλων, όπου με τα όνειρα και με της αγωνίες, τότε…(τι θα γίνουν όλα αυτά τα πολύτιμα έργα και κειμήλια) χαίρομαι λοιπόν διπλά που πραγματοποιήθηκε το όνειρο..και είμαι δίπλα σας, για κάθε βοήθεια.
Αψογη ανακαίνιση και αναβίωση της οικίας Κατακουζηνού. Συγχαρητήρια. Περιμένουμε με ανυπομονησία την επόμενη εκδήλωση
Wonderful, congratulations, I look forward to visiting this extraordinary collection one day!
Πολύ χαίρομαι που ξαναζεί το σπίτι της Λητώς και του Βαλή. Η Λητω ηταν η καλυτερη φιλη της μητερας μου αλλα και νονα μου. Περασαμε πολλες ωραιες στιγμες στο σπιτι αυτο. Εκρποσωπουσαν μια αλλη εποχη που δυστυχως εχει χαθει, την παλια Αθηνα!! Συνχαρητηρια.
Συγχαρητήρια για την προσπάθεια, το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό, η μεγάλη προσφορά ενός σπιτομουσείου που μας καλωσορίζει στην Αθήνα του Πολιτισμού και της Τέχνης.
A charming looking collection – and so much hard work for the restoration! The web-site is very informative and puts the collection right into its context. I look forward to coming back to Athens to visit the museum.
Σάββατο πρωϊ στις 10΄,24 Οκτωβρίου 2008, στο σπίτι της Λητώς που γνώρισα προσωπικά από το Γιάννη Τσαρούχη. Οι Κατακουζηνοί είναι μια ολόκληρη εποχή για την Αθήνα, για την Ελλάδα, τα δύσκολα χρόνια της αυτογνωσίας της. Με τον τρόπο τους προσέφεραν πολλά!! Αξίζει να διατηρηθεί το σπίτι αυτό που διδάσκει την ευγένεια, το γούστο του ελληνικού πολιτισμού. Συγχαρητήρια σε όσουν προσπαθούν αν και οι καιροί είναι χαλεποί. Θα έρχομαι συχνά… Δημήτης Τσίτουρας
Wonderful ! – I loved it.
Στις μέρες με τις οικείες ιστορίες τούτο το σπίτι-μουσείο με τους ανθρώπους που το περιβάλλουν ήταν μια αποκάλυψη! Είναι θαυμάσιο να συναντά κανείς συνομιλήκους με ζεστό ενδιαφέρον να ξαναζωντανέψουν το σπίτι με πρωτοποριακές δραστηριότητες όπως συνήθιζε να έχει όταν ζούσαν ο Άγγελος και η Λητώ Κατακουζηνού.
Πολύ όμορφη προσπάθεια, που σε ταξιδευει σε μια εποχή που δε γνωρίσαμε μέσα από προσωπικά βιώματα αλλά μέσα από λογοτεχνικά και ποιητικά κείμενα, από πίνακες ζωγραφικής και χαρακτικά. Σας ευχαριστούμε για τη δυνατότητα που μας δίνετε να επισκευτούμε τέτοιους ιστορικούς χώρους.
Eίναι πολύ όμορφο και συγκινητικό να βλέπεις ότι οι καλοί φίλοι δεν ξεχνιούνται και το όνειρο γίνεται πράξη. Συγχαρητήρια για ολη την προσπάθεια σας, συνεχίστε πάντα έτσι.
Είναι μεγάλη χαρά να βλέπει κανείς ότι οι κόποι, οι προβληματισμοί, το μεράκι, η αφοσίωση, η επιμονή, η πίστη σας, δεν πήγαν χαμένα,αλλά μετουσιώθηκαν τελικά σε χειροπιαστό και πολύ όμορφο αποτέλεσμα. Συγχαρητήρια για την προσφορά σας στην διαφύλαξη, ανάδειξη και προβολή του σημαντικού υλικού και του χώρου… αλλά και για την κατασκευή αυτής της υποδειγματικής ιστοσελίδας.
Συγχαρητήρια που δεν ξεχάσατε την καλή σας φίλη και κάνατε το όνειρό της πραγματικότητα! Καλή αρχή στην τόσο σπουδαία σας προσπάθεια και ευχές για να έχετε πάντα τόση ενέργεια.
Ένα ζεύγος από σπάνιες προσωπικότητες επιτέλους βρίσκει την θέση που του αξίζει μέσα μία αξιέπαινη προσπάθεια. Θερμά Συγχαρητήρια !!