ΕΡΩΤΑ-ΕΣΥ: Έκθεση του Γιώργου Κόρδη

Ασμα Ασμάτων Ι, 1-5

1 ΕΓΩ ἄνθος τοῦ πεδίου, κρίνον τῶν κοιλάδων.
2 ὡς κρίνον ἐν μέσῳ ἀκανθῶν, οὕτως ἡ πλησίον μου ἀνὰ μέσον τῶν θυγατέρων.
3 ὡς μῆλον ἐν τοῖς ξύλοις τοῦ δρυμοῦ, οὕτως ἀδελφιδός μου ἀνὰ μέσον τῶν υἱῶν· ἐν τῇ σκιᾷ αὐτοῦ ἐπεθύμησα καὶ ἐκάθισα, καὶ καρπὸς αὐτοῦ γλυκὺς ἐν λάρυγγί μου.

 

Με μεγάλη χαρά ανακοινώνουμε οτι
η έκθεση του Γιώργου Κόρδη,
που θα φιλοξενηθεί στην Οικία Κατακουζηνού,
θα είναι επισκέψιμη για το κοινό
από 17:00 έως 19:00, τις ακόλουθες ημέρες:

18,19,20 Μαϊου
και
25,26,27 Μαϊου

Είσοδος ελεύθερη

Για λόγους ασφαλείας θα εισέρχονται στο χώρο μέχρι 5 άτομα ανά ώρα
Δεν θα επιτρέπονται πάνω από 5 άτομα στο χώρο
Θα υπάρχουν ανοιχτές μπαλκονόπορτες

Απαραίτητη η χρήση μάσκας

Στην είσοδο θα παρέχονται ποδονάρια και αντισηπτικό

Παρακαλούμε για την κατανόησή σας

 

Λίγα λόγια για την έκθεση

Σε αυτούς τους παράδοξους καιρούς που ζούμε και καλούμαστε να αναστοχαστούμε τον τρόπο ζωής μας και να θυμήθουμε τα όσα είναι πραγματικά σημαντικά στη ζωή, στην Οικία Κατακουζηνού συνεχίζουμε να δίνουμε βήμα σε ανθρώπους που έχουν κάτι όμορφο να μοιραστούν και να δώσουν ελπίδα.

Στην έκθεση αυτή ο ζωγράφος Γιώργος Κόρδης παρουσιάζει τρεις αφηγήσεις για τον έρωτα που καταγράφονται σε αντίστοιχα σημαντικά λογοτεχνικά κείμενα:·
στο Άσμα Ασμάτων της Παλαιάς Διαθήκης,
στον ελληνιστικό μύθο του Έρωτα και της Ψυχής
και στο ποίημα Μαραμπού του ποιητή Νίκου Καββαδία.

Το θέμα της έκθεσης, πανανθρώπινο και άχρονο, ταιριάζει απόλυτα και με την ιστορία των Κατακουζηνών που πορεύτηκαν ενωμένοι για πενήντα σχεδόν χρόνια.

Ο Κόρδης προσεγγίζει το λογοτεχνικό αυτό υλικό με διάφορους τρόπους και τεχνικές. Το προσεγγίζει καταρχάς αναζητώντας αρχετυπικές αφορμές για να ζωγραφίσει εικαστικά έργα για τον έρωτα, θέλοντας να δείξει πως μέσα σε μια χρονική περίοδο χιλιετιών οι γραφές για τον έρωτα δεν άλλαξαν.
Ο πόθος της ένωσης ψυχών και σωμάτων αποτελεί πάντα το μεγάλο ζητούμενο είτε ως πράξη είτε ως νόστος και βαθειά κρυμμένη επιθυμία.
Το στοίχημα για κάθε ζωγράφο ήταν, και παραμένει, να βρει τρόπους να μιλήσει για τον έρωτα με τρόπο κατάλληλο που δεν θα καταργεί την λεπτή ομορφιά της συνάντησης των εραστών, να βρεί γραμμές, χρώματα, ύλες και τεχνικές που θα αρμόζουν στην “ιερότητα” της ένωσης τους.
Ο Κόρδης προσέγγισε το λογοτεχνικό αυτό υλικό και ως περιεχόμενο βιβλίου και παρουσιάζει στην έκθεση του ιδρύματος Κατακουζηνού και τρία συλλεκτικά βιβλία.

Μια συλλεκτική έκδοση σε 90 αριθμημένα και υπογεγραμμένα αντίτυπα

του Άσματος ασμάτων
με 8 σχέδια με μολύβι (αναπαραγωγές Giclee)

Το βιβλίο του μύθου του Έρωτα και της Ψυχής, στο οποίο ο Κόρδης έγραψε και τα κείμενα, περιλαμβάνει 5 λιθογραφίες χαραγμένες σε ακρυλικές πλάκες και τυπωμένες απο τον ίδιο, καθώς και έγχρωμα μοναδικά φτιαγμένα στο χέρι πρωτογράμματα.
Το βιβλίο με το Ποίημα Μαραμπού χειρογραφήθηκε απο τον Κόρδη και εικονογραφήθηκε με τέσσερα σχέδια με μολύβι καθώς και με πλούσιο διάκοσμο με μελάνια.
Στην έκθεση παρουσιάζονται επίσης αυτόνομα εικαστικά έργα (αυγοτέμπερες, σχέδια, ψηφιακά έργα και ακουαρέλλες) τα οποία ο ζωγράφος έκανε κατά καιρούς προσπαθώντας να προσεγγίσει το ευαίσθητο αυτό θέμα και τα συγκεκριμένα λογοτεχνικά κείμενα.

Η έκθεση θα εγκαινιαστεί στους χώρους του ιδρύματος Κατακουζηνού και θα είναι επισκέψιμη με ραντεβού και για περιορισμένο αριθμό ατόμων, όπως κατά καιρούς ορίζεται από τις σχετικές διατάξεις.
Θα ζητηθεί από τους επισκέπτες να λαμβάνουν όλα τα μέτρα ασφαλείας (αντισηπτικό στην είσοδο, μάσκα, ποδονάρια) ενώ ο χώρος θα καθαρίζεται ανελλιπώς.

Θα είναι χαρά και τιμή να σας έχουμε κοντά μας, με ασφάλεια, σε αυτό το πραγματικά σπουδαίο εγχείρημα του Γιώργου Κόρδη.

Έρως και Ψυχή.

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΥΣΤΙΚΟ
Τον Ζέφυρο και τον Λεβάντε θα στείλω κοντά μου να ρθείς.
Τα ύψη μην φοβηθείς και απ᾽ των πολλών ανθρώπων την απουσία μην σκιαχτείς.
Σε παλάτι όμορφο, ψηλό θα σε φέρω όλα τα πλούτη, τις ηδονές να χαρείς, τη γης στα πόδια σου να νοιώσεις, βασίλισσα δίπλα μου να σταθείς.
Δέξου καλή το κάλεσμα, μην φοβηθείς.
Την καρδιά μου πρόσφερα σε σένα σπονδή, το κορμί μου έδωσα θυσία να σταθεί.
Μορφή δεν φέρω πιά. Οι φίλοι δεν με γνωρίζουν, δίπλα τους, γύρω δεν με ζητούν. Ξένος, μόνος πορεύομαι σε ερημία πικρή.
Τη ωραιότητά σου ολοένα ανακαλώ, την μορφή σου στο πρόσωπο μου κόσμο και φυλακτό φορώ. Με λόγια λειψά κι αδύναμα καλώ, εσένα Ψυχή εκλιπαρώ, να ρθείς κοντά μου να μείνεις για πάντα να χαρώ.
Δέξου καλή το κάλεσμα, βάλε φτερά, μη φοβηθείς, κοντά μου έλα σε παλάτι όμορφο, σε κάμαρα να βρεθούμε κλειστή, τον έρωτα να χαρούμε σε ένωση παντοτινή.

Κείμενο. Γιώργου Κόρδη

Για κρατήσεις θέσεων παρακαλούμε πολύ να τις κλείνετε με τον ακόλουθο τρόπο:

Συμπληρώστε τον αριθμό εισιτηρίων καθώς και τα στοιχεία σας. Με την αποστολή θα λάβετε ένα επιβεβαιωτικό email με τα στοιχεία σας καθώς και τον αριθμό εισιτηρίων που έχετε κλείσει.
Τα εισιτήρια θα τα παράλαβετε απο την Οικία την ημέρα της εκδήλωσης με το όνομα σας.
Τέλος για την διευκόλυνση σας για κάθε παράσταση αναγράφουμε και τις διαθέσιμες θέσεις που έχουν μείνει.

Προσθέστε το info@katakouzenos.gr στις επαφές σας και μην παραλείψετε να ελέγξετε το φάκελο ανεπιθύμητης αλληλογραφίας. Εάν δεν λάβετε σχετικό email με τα στοιχεία της κράτησης σας εντός 24 ωρών παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας.

Σας ευχαριστούμε

 

Παρουσίαση – Press conference Rossini: Quelques Riens pour Album, Μάριος Παντελιάδης

Ημερομηνία/ώρα: 26 Φεβρουαρίου 2020, 7μμ.

Είσοδος ελεύθερη αλλά με κράτηση

Επίσημη παρουσίαση-press conference του διπλού CD του πιανίστα Μάριου Παντελιάδη με έργα για πιάνο του Rossini και συγκεκριμένα το 12ο τόμο από τα Péchés de vieillesse (“Αμαρτήματα των γηρατειών”), Quelques Riens pour Album (“Ορισμένα τίποτα για το Άλμπουμ”)
που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τη Da Vinci classics.

Θα παρουσιαστούν τα συγκεκριμένα έργα, σε ποια περίοδο και κάτω από ποιες συνθήκες γράφτηκαν, τι το ιδιαίτερο υπάρχει σε αυτή τη μουσική και πληροφορίες σχετικά με την ηχογράφηση, ένα μέρος της οποίας πραγματοποιήθηκε ζωντανά στο Pleyel του συνθέτη του 1844 που βρίσκεται στο Διεθνές Μουσείο Μουσικής της Bologna, για το οποίο θα γίνει ιδιαίτερη αναφορά. Στο πάνελ θα συμμετέχει και η διακεκριμένη πιανίστα κ. Δανάη Καρά καθώς και ο κ. Εσπιαλίδης ως εκπρόσωπος του ηχογραφικού κέντρου του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

 www.mariospanteliadis.com

Μουσικό σχήμα ELYSIUM

Σάββατο 15 στις 19:00 και 22 Φεβρουαρίου στις 20:00

 

Το μουσικό σχήμα ELYSIUM θα παρουσιαστεί για δύο βραδιές στην Οικία Κατακουζηνού με μελωδίες του ιδίου συνθέτη και πιανίστα Κίμωνα Αντωνίου,  συνοδεία της βιολονίστα Αννα Θάνα.

Οι συνθέσεις θα ταξιδέψουν το κοινό σε instrumental μελωδίες, πλαισιωμένες με  εικόνες και επεξεργασμένους ήχους από τον Ερμή Γεραγίδη.

Μια βραδιά με ρομαντισμό και φαντασία

***

Σάββατο 15 στις στις 19:00
και 22 Φεβρουαρίου στις 20:00

 

Το πράσινο δωμάτιο

Άγγελος

Κατεβάστε τον κατάλογο της έκθεσης

 

Αγαπητοί φίλοι,

Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση σας καλούμε
για ένα ταξίδι στις ιστορίες της οικίας Κατακουζηνού,
μέσα από τα έργα της Βιργινίας Φιλιππούση.

Εγκαίνια: 15 Φεβρουαρίου
12:00-15:00

Επισκέψιμες μέρες και ώρες:
Δευτέρα 17, 24 Φεβρουαρίου
 Δευτέρα 9, 16, 23, 30 Μαρτίου
 Δευτέρα 6, 27 Απριλίου
 16:30-18:30

Είσοδος ελεύθερη

Σας ευχαριστούμε

Βιργινία Φιλιππούση “Το πράσινο δωμάτιο”
Καλλιτεχνική διεύθυνση:
Σοφία Ε.Πελοποννησίου-Βασιλάκου Μουσειολόγος –
επιμελήτρια της Οικίας Κατακουζηνού
Επιμέλεια έκθεσης: Ίρις Κρητικού , Ιστορικός Τέχνης,
ανεξάρτητη επιμελήτρια

 

Νικολής                                                                      Τo παραβάν του William Stuart

 

Σκόρπιες σκέψεις

Πριν από οκτώ, περίπου, χρόνια όταν επισκέφτηκα για πρώτη φορά την Οικία Κατακουζηνού έμεινα έκπληκτη από την μαγική θέα και το λαμπρό φως που γέμιζε το σαλόνι. Πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι αυτό που είναι μαγικό, είναι το φως που πηγάζει από όσα βρίσκονται μέσα στο σπίτι, τα έργα τέχνης και τις ιστορίες των ανθρώπων που το επισκέφτηκαν, αντάλλαξαν σκέψεις και ιδέες και άφησαν πολύτιμη κληρονομιά στις επόμενες γενεές.

Όταν ξεκίνησα να ζωγραφίζω θέματα που αφορούσαν το σπίτι, χρησιμοποίησα απλά αναπαράσταση των χώρων, σιγά σιγά όμως με συνεπήρε η σκέψη ότι τα όμορφα σπίτια τα δημιουργούν οι «όμορφοι άνθρωποι», εννοώντας φυσικά την εσωτερική ομορφιά.

Έχοντας ήδη παρακολουθήσει κάποιες ξεναγήσεις από την επιμελήτριά του Μουσείου, Σοφία Ε. Πελοποννησίου- Βασιλάκου, προχώρησα προσθέτοντας  στην μικρή αυτή συλλογή τα πορτρέτα κάποιων από τους φίλους  των Κατακουζηνών, λογοτέχνες και ζωγράφους της γενιάς του ‘30.

Αυτό που με συγκίνησε ιδιαίτερα, όσο διάστημα δούλευα αυτήν την ενότητα και έψαχνα πληροφορίες, φωτογραφίες και ιστορίες για τον Άγγελο Κατακουζηνό είναι η κοινή καταγωγή των προγόνων μου με τον γενέθλιο τόπο του, την Μυτιλήνη και σκέφτομαι πόσο όμορφο είναι,  όταν τόσοι πολύπλοκοι κύκλοι μας φέρνουν τόσο απλά, έστω και για λίγες στιγμές, κοντά σε όσα αγαπάμε.

Βιργινία Φιλιππούση


Πορτραίτα από οπάλινη μνήμη

“She was sitting in the cosy-corner. He joined her there and looked at the portraits let into the back of it. “I call this my memory-corner” she told him. Here we all are: Father, Mother, my three brothers and myself. They are painting on opaline -from photographs taken in 1906, he year this house was built…”.
Dodie Smith, The New Moon With the Old, 1963

Αφουγκραζόμενη την εσωτερική ανάσα της Οικίας Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού, η Βιργινία Φιλιππούση παραδίδει στον επισκέπτη και θεατή μια ζωγραφική ενότητα δεξιοτεχνικά υφασμένη με γνωστική συνέπεια, εκλεκτικιστικά λογοτεχνικά ενθυμήματα, λεπταίσθητο χρωστήρα, διάφανη τρυφερότητα και οξυδερκή σπαραγματική αποτύπωση.
«Το Πράσινο Δωμάτιο» της Φιλιππούση, ένα πυκνά ιχνογραφημένο ψυχικό, πνευματικό και αισθητικό αφήγημα, ακουμπά απαλά σε αλλεπάλληλες και αλληλένδετες κυριολεκτικές και συμβολικές εσοχές και κόγχες της πολύτιμης ρέουσας ιστορίας του σπιτιού, ενεργοποιώντας σταδιακά την πυκνή μνήμη των χρόνων και των στιγμών, των πραγμάτων και των ανθρώπων που το κατοίκησαν. Συγκλίνοντας με τρόπο αριστοτεχνικό το έσω και το έξω των σημειώσεων του νου με το μέσα και το έξω των οπτικών και των απτικών σημάνσεων της Οικίας, η ζωγράφος εφευρίσκει ένα αόρατο οργανικό συνεκτικό αυτοαναφορικό νήμα που διατρέχει ουσιαστικά την ενότητα: η Μυρτιώτισσα ή Θεώνη Δρακοπούλου και το σπάνιο γυναικείο άρωμα της γενιάς του 30, ο Θεόφιλος, το Μουσείο Τεριάντ και η γενέθλια του δικού τους συνδετικού κρίκου Άγγελου Κατακουζηνού, Μυτιλήνη -από όπου έλκει την καταγωγή του και ο εκ μητρός προπάππους της ζωγράφου, ο Γιώργος Θεοτοκάς, το λευκοφορεμένο του Πέραν και η δική της γενέθλια Κωνσταντινούπολη, το σπίτι στην Αντιγόνη και τα καταγραφικά του τετράδια που ζωντανεύουν τις αόρατες κοινές φόδρες της ιστορίας, ο Γιώργος Σεφέρης, τα σημαίνοντα corpus των αναγνωσθέντων βιβλίων και οι αναμνήσεις της Σμύρνης, συναντώνται εδώ με τον φίλο των Κατακουζηνών και δάσκαλο της ζωγράφου Γιάννη Μόραλη, ψηλαφίζοντας μαζί με τη Λητώ τη στιλπνή φόρμα και το οικείο άρωμα που αναδίδουν οι ξαναζωγραφισμένες κάλες του εμβληματικού για την Οικία έργου  του Γιάννη Τσαρούχη.

Σε ένα μαεστρικό παιχνίδι χρόνου και γνώσεων, ενθυμημάτων, φωτογραφιών και πλαισίων, συμβολικών συσχετισμών και ιχνογραφήσεων ανθρώπινων σχέσεων και πνευματικών μεταλαμπαδεύσεων, οι προσφιλείς ένοικοι και οι λαμπροί επισκέπτες της Οικίας Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού ενώνουν το τότε της γενιάς του ’30 με το δικό μας αμήχανο τώρα, σε μια ανάγκη διάσωσης των ερριμμένων ζώντων σκιών, των μυστικών θραυσμάτων ομορφιάς και κερδισμένης σοφίας που πλανώνται ωσεί και επίμονα επάνω από την πολύβουη οδό Αμαλίας.

Ακολουθώντας τον μίτο της επίσκεψης, η ενότητα ολοκληρώνεται στο τελευταίο δωμάτιο του σπιτιού: εδώ, μια εγκατάσταση από παλιές καρτ ποστάλ, ενωμένες με ένα κορδόνι, διασώζει αγαπημένα λογοτεχνικά χωρία –οργανικά πνευματικά αποτυπώματα των χαλκέντερων θαμώνων του σπιτιού. Πρόκειται θα έλεγα για τις βασικές και απολύτως απαραίτητες οδηγίες της δικής μας ενδεχόμενης διάσωσης.
Μου αρέσει να φαντάζομαι ότι υπαινίσσονται την ιδέα μιας ανοιχτής αλληλογραφίας με την άχραντη κιβωτό, με την αληθινή πεμπτουσία του ελληνικού ασύνορου πολιτισμού μας.

Ίρις Κρητικού Φεβρουάριος 2020

Είχα την τύχη να γνωρίσω τον τρόπο που δημιουργεί η Βιργινία Φιλιππούση όταν ακόμα πειραματιζόταν με τη φωτογραφία, σαν μια καταγραφή ονείρων και στιγμών που θα ταίριαζαν σε ένα ποίημα.
Πέρασαν χρόνια και η ευαισθησία που πάντα χαρακτήριζε τη δουλειά της, αποτυπωνόταν με το χρώμα και τις μικρές λεπτομέρειες που φώτιζε, σε κάθε έργο της.
Όταν πρωτάκουσα τη σκέψη της για να ζωντανέψει ξανά τις ιστορίες της οικίας Κατακουζηνού συμφώνησα με ενθουσιασμό, αλλά δεν περίμενα πόσο δικές της θα γινόταν οι ζωές των ανθρώπων που σύχναζαν και ζούσαν εκεί.

Βλέποντας τα προσχέδια κατά καιρούς και στη συνέχεια το κάθε έργο που ολοκληρωνόταν, άρχισα να ανακαλώ τις κουβέντες που είχα κάνει με τη Λητώ Κατακουζηνού για εκείνα τα χρόνια.
Και έτσι συνειδητοποίησα πόσο πολύ τα έργα αυτά, μου θύμισαν την αλήθεια αυτών των ανθρώπων και την ομορφιά των πραγμάτων.

Η έκθεση αυτή δεν είναι μονάχα ένας φόρος τιμής στο παρελθόν, είναι ένα φως σε έναν κόσμο που έχει ξεχάσει την ομορφιά και την αξία των ανθρώπων που πορεύτηκαν με όραμα.
Είναι μια νότα που ξεκινά από εκείνα τα χρόνια, για να γίνει μια μελωδία για όλους όσους πορεύονται στις μέρες μας με ελπίδα.

Σοφία Ε. Πελοποννησίου-Βασιλάκου

“Το πράσινο δωμάτιο”