Το ταξίδι του αστεριού και η ιστορία της ίριδας

Παρουσίαση του παιδικού παραμυθιού της Σοφίας Πελοποννησίου & του νέου παιδικού μεσαιωνικού μυθιστορήματος
του Αντώνη Μυλωνάκη «Ο Καθρέφτης & η προφητεία του Γκρέινορθ».

Το Ίδρυμα Κατακουζηνού, το βιβλιοπωλείο Booktalks και οι εκδόσεις Μικρή Άρκτος παρουσιάζουν το παιδικό παραμύθι της Σοφίας Πελοποννησίου «Το ταξίδι του αστεριού και η ιστορία της Ίριδας»
και το παιδικό μεσαιωνικό μυθιστόρημα του Αντώνη Μυλωνάκη «Ο Καθρέφτης & η προφητεία του Γκρέινορθ».

Την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου μικροί και μεγάλοι προσκαλούνται στο βιβλιοπωλείο Booktalks για να ταξιδέψουν στους μαγικούς κόσμους των ιστοριών που θα μας αφηγηθούν με το δικό τους τρόπο η Σοφία Πελοποννησίου-Βασιλάκου και ο Αντώνης Μυλωνάκης και να μάθουν τα μυστικά της εικονογράφισης από την Μαρία Γενιτσαρίου.

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου στις 12:00
Booktalks, Αρτέμιδος 47 & Αγ. Αλεξάνδρου 58, Π. Φάληρο
Είσοδος Ελεύθερη

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου στις 12.00
Public Καλαμάτας
Αριστομένους 16
Είσοδος ελεύθερη

Τα έσοδα από τα παραμύθια της Σοφίας Πελοποννησίου διατίθενται για τους σκοπούς της Οικίας Κατακουζηνού

Μια κριτική από το ELNIPLEX

Δυο σύντομες, λυρικές, τρυφερές, γεμάτες εικόνες και συμβολισμούς ιστορίες από την Σοφία Πελοποννησίου-Βασιλάκου κυκλοφόρησαν πριν λίγες εβδομάδες οι εκδόσεις Μικρή Άρκτος. Πρόκειται για “Το ταξίδι του αστεριού” και την “Ιστορία της Ίριδας που ερωτεύτηκε ένα κυπαρίσσι”.

Από τις εκδόσεις Μικρή Άρκτος που το 2016 συμπλήρωσαν 20 χρόνια ενεργής παρουσίας στις εκδόσεις προϊόντων πολιτισμού.

Το ταξίδι του αστεριού

Νύχτα καλοκαιριού. Ένα αστέρι μεταμφιέζεται σε γιασεμί κι αποφασίζει να ταξιδέψει. Μπαίνει σε έναν κήπο γεμάτο λουλούδια και συναντά τον πρώτο του έρωτα: το άρωμα των λουλουδιών. Όσο κι αν έψαχνε την πηγή αυτής της μοσχοβολιάς, δεν κατάφερνε να την εντοπίσει εκείνη την υπέροχη μυρωδιά που είχε μέσα του όλες τις μυρωδιές. Η πρώτη αχίδα της ροδαυγής το φώτισε προσπαθώντας να το παρηγορήσει. Μη βλέποντας άλλη λύση, το αστέρι αποφάσισε να συνεχίσει το ταξίδι του πιασμένο από την ηλιαχτίδα. Είδε τότε τους ιριδισμούς των νερών της θάλασσας. “Αυτό είναι αληθινός έρωτας”, είπε και βούτηξε μέσα της. Μα μέσα στη θάλασσα, το χρώμα των νερών της είναι διάφανο, χάνονται όλοι οι ιριδισμοί της.
Το αστέρι ανέβηκε σε ένα σύννεφο για να κρύψει τα δάκρυά του. Και τα δάκρυα έγιναν βροχή. Και το αστέρι ερωτεύτηκε την αίσθηση της βροχής. Θέλησε να της προσφέρει την αγάπη του. Άρχισε να χορεύει μαζί με μια σταγόνα, μα καθώς ετοιμαζόταν να τη φιλήσει, εκείνη… χάθηκε πάνω σε ένα πέταλο λουλουδιού.
Κι ύστερα, είδε μπροστά του το ουράνιο τόξο, με τα υπέροχα χρώματά του. Μα λίγο μετά το ουράνιο τόξο άρχισε να ατονεί και να σβήνει. Εκείνη τη στιγμή, μια πεταλούδα του ψιθύρισε πως στην άκρη του ουράνιου τόξου το περίμενε ένας θησαυρός. Ήταν αλήθεια; Το αστέρι και ίσως κι εσείς θα ανακαλύψετε το μεγάλο μυστικό.

Η ιστορία της Ίριδας που ερωτεύτηκε ένα κυπαρίσσι

Σε μια χώρα της Ανατολής, στο πρώτο πρώτο ξημέρωμα, γεννήθηκε η ίριδα. Είδε πολλή ομορφιά γύρω της – ζουζούνια αστεία, χρώματα, ευωδιές, ηλιαχτίδες- και θεώρησε καλή απόφαση τη γέννησή της. Απέραντη η ευτυχία της για την ομορφιά του κόσμου. Μέχρι που όλα άλλαξαν. Μια φωνή άρχισε να της μιλάει. Δεν ήταν κυκλάμινο, ούτε δροσοσταλίδα, ούτε μαμούνι, τίποτα απ’ όσα θαύμαζε εναγύρω. Ήταν ένα κυπαρίσσι. Αντάλλαξαν φιλοφρονήσεις και συνέχισαν να μιλούν και να θαυμάζουν την ομορφιά γύρω τους όλη την υπόλοιπη μέρα και νύχτα. Άλλες μέρες πάλι τσακώνονταν, κυρίως λόγω των καμωμάτων της ίριδας.
Μια μέρα όμως, η ίριδα είπε στο κυπαρίσσι της: “Θα ήθελα να σε αγκαλιάσω, να χωθώ στον κορμό σου και να μείνω εκεί. Το ξέρω πως σε αγαπάω και δεν μου αρέσει πια να είμαι μακριά σου”. Ήθελε πολύ και το κυπαρίσσι κάτι τέτοιο. Μα κανείς από τους δύο δε γνώριζε τον τρόπο για να συμβεί κάτι τέτοιο. Υπήρχε τρόπος άραγε δυο “ακίνητα” φυτά να αγκαλιαστούν για πάντα;
Λιτές, καλογραμμένες, μεστές, απευθυνόμενες ουσιαστικά σε όλες τις ηλικίες αναγνωστών, οι δυο ιστορίες της Σοφίας Πελοποννησίου. Δυο ιστορίες αγάπης και αναζήτησης του άλλου μισού, εκείνης της άλλης ύπαρξης που μπορεί να μεταμορφώσει τη ζωή μας. Η αλήθεια δεν είναι πάντα προφανής και για να τη δεις πρέπει να κάνεις τις προσωπικές σου υπερβάσεις ή να στις φωτίσει ένας απομηχανής θεός, όπως συμβαίνει, έμμεσα ή άμεσα, και στις δύο ιστορίες.
Οι δύο ιστορίες του βιβλίου ζωγραφίζονται, δραματοποιούνται και χοροθεατροποιούνται από τα παιδιά καθώς είναι έμπλεες εικόνων, ήχων και διεγείρουν το σύνολο των αισθήσεων.

Διαβάστε ακόμα: http://voltitses.blogspot.gr/2017/02/blog-post.html